"Για μένα αυτή η παράσταση ήταν ένα ψυχικό botox" , είπε ο Δημήτρης Λιγνάδης στο πλαίσιο της συνέντευξης τύπου που δόθηκε χθες για την υπερπαραγωγή των Αθηναϊκών Θεάτρων "Billy Elliot The Musical", που σκηνοθετεί και που ετοιμάζεται να κάνει πρεμιέρα στις 16 Οκτωβρίου στο Παλλάς. Η "περιπέτεια" που ξεκίνησε πριν από πέντε μήνες περίπου, έφτασε στο τέλος της και 26 ηθοποιοί, 14 μικροί χορευτές, 10 μουσική και 16 συντελεστές είναι έτοιμοι να μεταφέρουν επί σκηνής την ιστορία του μικρού ταλαντούχου χορευτή. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν ο Αιμίλιος Χειλάκης, η Αθηνά Μαξίμου, ο Αποστόλης Τότσικας, η Νίκη Παλληκαράκη, ο Γιώργος Ψυχογιός και η Τιτικά Στασινοπούλου. Μαζί τους έξι υπέρ-ταλαντούχα αγόρια: τρείς Μπίλυ Έλιοτ, που είναι ο Πέτρος Ζαμπάκας 13 χρονών, ο Ανδρέας Καρτσάτος 12 χρονών και ο Σωτήρης Πιερράκος 12 χρονών και τρεις Μάικλ , οι "κολλητοί" φίλοι του Μπίλυ, ο Δημήτρης Βάνος 13 χρονών, ο Παναγιώτης Τασούλης 12 χρονών και ο Φοίβος Χονδρέλης 10 χρονών. Την μετάφραση έχει επιμεληθεί ο Αντώνης Γαλέος. Όλοι οι συντελεστές δήλωσαν ενθουσιασμένοι για αυτή την παραγωγή που έγινε μέσα σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, και αναφέρθηκαν στις εντατικές πρόβες και στην σκληρή δουλειά που προηγήθηκε για ένα μιούζικαλ που θα μείνει στην ιστορία και που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις ευρωπαϊκές παραγωγές!
Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται στην Βρετανία της Θάτσερ το 1984, που συγκλονίζεται από την απεργία διαρκείας των ανθρακωρύχων, ως αντίδραση στην πρόθεση της κυβέρνησης να κλείσει έναν μεγάλο αριθμό ορυχείων, οδηγώντας περίπου 20.000 ανθρώπους στην ανεργία. Μέσα σε αυτό το κλίμα γνωρίζουμε τον Μπίλι, ένα 11 χρονο παιδί με μεγάλη αγάπη για τον χορό και την φιλοδοξία του να γίνει επαγγελματίας χορευτής μπαλέτου. Ο Μπίλι ζει με τον χήρο πατέρα του, τον μεγαλύτερο του, που είναι ανθρακωρύχοι και συμμετέχουν ενεργά στην απεργία καθώς και με την γιαγιά του (την οποία στην παράσταση υποδύεται η Τιτίκα Στασινοπούλου). Όταν ο πατέρας του τον γράφει σε μαθήματα μποξ, εκείνος το σκάει για να ανακαλύψει τυχαία σε μια αίθουσα μπαλέτου το πάθος του για χορό, ένα πάθος που θα ηλεκτρίσει την οικογένεια του, την κοινότητα ολόκληρη και θα αλλάξει την ζωή του για πάντα.
Αναφερόμενος στο κοινωνικοπόλιτικό πλαίσιο εκείνης της εποχής, ο σκηνοθέτης το παραλλήλισε με την Ελλάδα του σήμερα, της οικονομικής κρίσης και των capital controls, και μίλησε για ένα "ψυχικό ανθρακωρυχείο" από το οποίο μπορούν πάντα να ξεπηδήσουν διαμάντια. "Για την αντίστοιχη παράσταση στο εξωτερικό χρειάστηκε προετοιμασία χρόνων. Εμείς προσπαθήσαμε μέσα σε λίγους μήνες, σε μια Ελλάδα με ελλείψεις τόσο σε έμψυχο όσο και σε διανοητικό υλικό για να βρούμε τους Elliot και τους Michael. Ήταν έναν πολύ δύσκολο εγχείρημα και ελπίζω να αποτελέσει αφορμή για να ανοίξουν οι πόρτες και τα μυαλά, ώστε τα παιδιά να κάνουν αυτό που θέλουν και να ασχοληθούν με το κλασικό μπαλέτο αλλά και γενικότερα με αυτό που ονομάζεται τέχνη, καλλιέργεια και δράμα. Μέσα από αυτόν τον άνθρακα που λέγεται κάρβουνο μπορούν πάντα να ξεπηδήσουν μια σειρά αληθινά διαμάντια!.
Την παράσταση έκλεψαν κυριολεκτικά οι μικροί πρωταγωνιστές του έργου, και συγκεκριμένα οι τρεις Μπίλυ: Πέτρος Ζαμπάκας 13 χρονών, Ανδρέας Καρτσάτος 12 χρονών και Σωτήρης Πιερράκος 12 χρονών και οι τρεις Μάικλ, Δημήτρης Βάνος 13 χρονών, Παναγιώτης Τασούλης 12 χρονών και Φοίβος Χονδρέλης 10 χρονών, που ευχαρίστησαν τόσο τον Δημήτρη Παπάζογλου και τον Δημήτρη Λιγνάδη για την επιλογή και την στήριξη όσο και την Έλενα Γεροδήμου (βοηθός χορογράφου- διδασκαλία μπαλέτου για τους ρόλους Billy Elliot & Michael και την Λία Βίσση για την φωνητική διδασκαλία και μίλησαν με τα θερμότερα λόγια για αυτή τους την θεατρική εμπειρία.
Δημήτρης Παπάζογλου - Χορογραφία
Ένα από τα πολιτικότερα μιούζικαλ μαζί με την Εβίτα χαρακτήρισε το έργο αυτό ο Δημήτρης Παπάζογλου ανακαλώντας αναμνήσεις από την συνάντηση του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη τον Μάιο του 1980 όταν η ίδια τον κάλεσε για να του αναθέσει την χορογραφία του πρώτου μιούζικαλ που ήταν "Η Εύθυμη Χήρα". "Το Μάιο του 2015 η κυρία Κούρκουλα και τα Αθηναϊκά Θέατρα σε συνεννόηση με τον Δημήτρη Λιγνάδη θεώρησαν ότι έπρεπε να μου αναθέσουν την χορογραφία του Billy Elliot. Είναι το 13ο μιούζικαλ που χορογραφώ σε όλη αυτή την διάρκεια των 35 χρόνων και είναι πολύ τιμητικό γιατί το θεωρώ από τα κοινωνικότερα έργα με πολιτικό περιεχόμενο. Για μένα το θέατρο είναι timing, styl , καλό γούστο, λάμψη και μεγαλοπρέπεια"
Έυα Νάθενα (Σκηνικά - Κοστούμια)
"Τα Αθηναϊκά Θέατρα σήκωσαν πολύ ψηλά τον πύχη και σε ότι αφορά την όψη της παράστασης πιστεύω ότι ξεπεράσαμε τις προσδοκίες και σε σχέση με την Αγγλική παράσταση που είχαμε σαν οδηγό."
Να σημειωθεί εδώ ότι μια έκπληξη περίμενε όλους εμάς στον πρώτο όροφο του Παλλάς καθώς είχαμε την ευκαιρία μετά την συνέντευξη τύπου να ξεναγηθούμε στο ομολογουμένως καλαίσθητο σκηνικό της παράστασης.
Τιτίκα Στασινοπούλου
"Στην Αθήνα γεννήθηκε το θέατρο. Συγκινούμαι ιδιαίτερα όταν βλέπω αυτά τα παιδιά. Σημαίνει ότι το ταλέντο γεννιέται στον πυρήνα της Ελλάδας. Για μένα είναι μεγάλο σχολείο, ο επαγγγελματισμός, η σοβαρότητα και το πάθος που αντιμετώπισαν το αντικείμενο. Θα ήθελα όλα τα παιδιά να είναι μεγαλύτερη πρόσβαση στις τέχνες. Σαν γιαγιά της παράστασης έπρεπε να ξεπεράσω την κοκεταρία μου για να μπορέσω και οπτικά να προσεγγίσω το ρόλο".
Αιμίλιος Χειλάκης
" Το μιούζικαλ στην Ελλάδα δυστυχώς δεν το έχουμε συνδέσει με κάτι πρωτογενές του: το μέλος και την όρχηση που είναι από τα δομικά στοιχεία της αρχαίας τραγωδίας ειδικά στο παραστατικό της μέρος και όχι στο δραματουργικό. Ασφαλώς βεβαια ο Μπίλλυ Έλλιοτ δεν είναι Σοφοκλής. Αν δουλέψει όμως κανείς το μιούζικαλ μέσα από τις αρχές της ρυθμολογίας και της μετρικής μπορεί να γεννήσει συναίσθημα γιατί ο χορός, το μέλος και η όρχηση, δημιουργούν συναίσθημα από κατασκευής τους.
Αποστόλης Τότσικας
"Δεν είχα ξαναδουλέψει σε μιούζικαλ. Είναι η πρώτη φορά και πραγματικά είναι πάρα πολύ αναζωογονητικό. Δουλεύοντας με αυτά τα υπέροχα παιδιά, ένιωσα ότι με επανέφεραν στην παιδική μου ηλικία, όχι ότι είχα απομακρυνθεί και πολύ από αυτή".
