Guilt: H ιστορία μιας
ψυχής μέσα από ταγεγονότα της Iστορίας
«Αποφάσισα να κάνω
μια ταινία για μια
αιμορραγούσα
πλευρά του
ελληνισμού»
«Ενοχή είναι το όνομα ενός
φιδιού που με στοιχειώνει.
Εκτός από μένα κανείς δεν
μπορεί να το δει…», λένε οι στί-
χοι που συνοδεύουν το τρα-
γούδι των τίτλων της νέας ται-
νίας του Βασίλη Μαζωμένου,
η οποία μετρά ήδη έξι διεθνείς
συμμετοχές και περιμένει από
χθες τους απανταχού σινεφίλ
στον κινηματογράφο «ΛΑΪΣ»
στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας.
Στο σταυροδρόμι Iστορίας
και συνείδησης, ο διακεκρι-
μένος σκηνοθέτης και μέλος
της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας
Κινηματογράφου παρουσιά-
ζει ένα πολιτικό ψυχολογικό
θρίλερ ιχνηλατώντας τη νύχτα
του ‘54, όταν φεύγουν οι
Άγγλοι, του ‘74, όταν μπαί-
νουν οι Τούρκοι, και του ‘96,
όταν δολοφονείται ο Σολω-
μού, μέσα από τις εγγραφές
της ψυχής ενός γέρου εμπό-
ρου όπλων, και μιλώντας για
πρώτη φορά για τα λάθη της
δικής μας πλευράς. Αποφασι-
στικός παράγοντας για τη
δημιουργία της ταινίας, οι
δονήσεις της δικής του ψυχής
κάθε φορά που διέσχιζε τον
δρόμο για να φτάσει στο θέα-
τρο όπου θα ανέβαζε μια
παράσταση για τον Θεατρικό
Οργανισμό Κύπρου: «Το θέα-
τρο βρισκόταν δίπλα στην
πράσινη γραμμή. Όταν
δόθηκε άδεια να ανοίξουν τα
σύνορα και μπόρεσα να
περάσω στη νεκρή ζώνη και
στα τουρκοκυπριακά εδάφη,
ένιωσα ένα ρίγος ανεπανάλη-
πτο. Έτσι αποφάσισα να κάνω
μια ταινία για μια αιμορρα-
γούσα πλευρά του ελληνι-
σμού, αλλά όχι πολιτική με
την τρέχουσα έννοια. Δεν με
ενδιέφερε να κάνω μια ιστο-
ρική ταινία, όπου θα χρησι-
μοποιούσα την τραγωδία ενός
ολόκληρου λαού ως θέαμα.
Ήθελα να αποτυπώσω τα
ίχνη στις ψυχές των ανθρώ-
πων». Και δει στην ψυχή ενός
αντι-ήρωα. «Με ενδιαφέρουν
οι τυχοδιωκτικές μορφές.
Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαν-
τικότερο όχημα από έναν
αγωνιστή, του οποίου η πραγ-
ματικότητα για τη ζωή είναι
δεδομένη. Ήθελα να δείξω
αυτό το δυσυπόστατο ανά-
μεσα στις ιδέες και το πορτο-
φόλι...».
Τρεις διαφορετικές στυλι-
στικές προσεγγίσεις δίνουν τη
δική τους εκδοχή του εφιάλτη
σε κάθε εποχή. Τις επικές,
τελετουργικές λήψεις και το
σκοτεινό περιβάλλον του ‘59
διαδέχονται ψυχεδελικά
πλάνα με αντίστοιχη μουσική
στα 70’s και η φουτουριστική
ματιά το 90’s. Μεγάλο αβαν-
τάζ στην ερμηνευτική προ-
σέγγιση των ηθοποιών, τα
γυρίσματα για πρώτη φορά
στον χώρο «Φυλακισμένα
Μνήματα», τόπο μαρτυρίου
των Κυπρίων Αγωνιστών.
Δυσκολότερο γύρισμα: Στην
πράσινη γραμμή. Σημαντικό
οικονομικό ντισαβαντάζ: Η
αναπαράσταση εποχών για
τις ανάγκες της οποίας ολό-
κληρη η παλιά Λευκωσία
μετατράπηκε σε πλατό, τα
κοστούμια των Άγγλων
ράφτηκαν ειδικά για την ται-
νία και η καφκικής έμπνευ-
σης μηχανή του θανάτου
μεταφέρθηκε με πλατφόρμα
από τη Λάρνακα, για να απο-
τυπώσει τα μεσαιωνικά βασα-
νιστήρια με συμβολικό τρόπο.
Λίγο πριν βουτήξουμε στον
νεκρό χρόνο της συνείδησης
πάντως, κρατήστε την τελευ-
ταία αυτή φράση, καθώς εκεί
βρίσκεται το κλειδί για τη
μελέτη και την απόλαυση της
ταινίας!
Metro
Δέσποινα Ραμαντάνη
