Βασίλης Χριστοφιλάκης: "Προσπάθησα να μεταφερθώ στο μυαλό του Τενεσσή την δεκαετία του 30"

Μετά τα,  “Innubliable“, "Κυνηγός", "Χρυσές Δουλειές", "Μια τεράστια έκρηξη" και "Φάντο & Λίζ", ο Βασίλης Χριστοφιλάκης επιστρέφει σκηνοθετώντας το  πρώιμο αριστούργημα του Τενεσσή Ουίλιαμς «Ανοιξιάτικη Θύελλα», που ανεβαίνει από το Θέατρο της Αλήθειας για πρώτη φορά στην Ελλάδα και για δεύτερη φορά στην Ευρώπη, από 28 Νοεμβρίου στην Τεχνόπολη.  

«Πρόκειται για ένα έργο κυριολεκτικά θαμμένο, που γράφτηκε από τον σπουδαίο Αμερικανό θεατρικό συγγραφέα στο πλαίσιο ενός workshop, την περίοδο που ο Τομ, τότε, φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Η προσβλητική συμπεριφορά του καθηγητή του, που απαξίωσε το έργο του, οδηγώντας τον Τενεσσή, να παρατήσει το κείμενο και να φύγει από το Πανεπιστήμιο. Έτσι το κείμενο χάθηκε , ώσπου πριν από μια δεκαετία περίπου ο δημοσιογράφος Ντον Ίσαακς  το βρήκε κρυμμένο μέσα σε κάποιες σημειώσεις του συγγραφέα και ανέλαβε την έκδοση του σε αναλόγιο. Αφού απορρίφθηκε την πρώτη φορά στο Μπρόντγουει, ταξίδεψε ως το Τέξας όπου γνώρισε μεγάλη επιτυχία, για να επιστρέψει στην σκηνή της Νέας Υόρκης, όπου γνώρισε την θριαμβευτική υποδοχή του κοινού και των κριτικών. Πριν από δυο χρόνια ένας βρετανός σκηνοθέτης από το Northampton το ανέβασε με μεγάλη επιτυχία σε ένα τετράωρο μαζί με το «Πέρα απ’ τον ορίζοντα» του Ευγένιου Ο Νηλ» , μας λέει ο Βασίλης Χριστοφιλάκης λίγες μέρες πριν από την επίσημη πρεμιέρα του σε μια παλιά αποθήκη υγραερίου στην Τεχνόπολη.

Αν και αντιθεατρικός, μιας και καθίσματα, φωτισμός, θέρμανση, έπρεπε όλα να γίνουν από εμάς, ο χώρος ταίριαζε γάντι στην συνθήκη του έργου. Επάνω του μοιάζει να έχει επέλθει το πλήρωμα του χρόνου. Η σκηνή έχει ξεφτίσει και στέκει μόνη της, όπως και οι ήρωες του Τενεσσή στην Ανοιξιάτικη Θύελλα. Μέσα τους βλέπει κανείς έμβρυα όλων των χαρακτήρωνμ που αργότερα θα καθιέρωναν τον συγγραφέα. Από την Μπλάνς Ντεμπουά μέχρι τον Κοβάλσκι ή την Αμάντα από τον Γυάλινο Κόσμο.

Κεντρική ηρωίδα είναι η Χέβενλι,  νεαρή καλλονή του Νότου και θυγατέρα της ευυπόληπτης οικογένειας Κάρτραιτ.  

Η ιστορία λαμβάνει μέρος στο τέλος της δεκαετίας του 30, την εποχή του Αμερικάνικου Κράχ. Ο νότος έχει χάσει όλη του την περιουσία. Αποτελώντας ένα ερωτικό κουαρτέτο που ξετυλίγεται στις όχθες του Μισσίπι, η Χέβενλι, ο Ντίκ, ταπεινότερης καταγωγής εραστής της, ο Άρθουρ, διανοούμενος γαλαζοαίματος διεκδικητής της καρδιάς της και η σεμνή βιβλιοθηκάριος Χέρθα που αγαπά κρυφά τον Άρθουρ, θα προσπαθήσουν να ξεπεράσουν τα όρια της τάξης τους για να αγγίξουν αυτό που ποθούν, μα δεν θα καταφέρουν ποτέ να δουν εκπληρωμένα τα όνειρά τους. «Μια θύελλα είναι εγκλωβισμένη μέσα μου μα δεν λέει να ξεσπάσει», η φράση του Άρθουρ , χαρακτήρα κομμένου και ραμμένου στα μέτρα του συγγραφέα, μοιάζει προφητική για όσα θα εκτυλιχτούν επί σκηνής αναδεικνύοντας την τραγικότητα της ανθρώπινης φύσης.

Η πρώτη σκηνική μεταφορά του πρώιμου έργου ενός κλασικού συγγραφέα δεν ήταν εύκολη υπόθεση. « Στην αρχή ένιωθα πως ότι κι αν έκανα έμοιαζε σαν να είχε ξαναπαιχτεί. Έτσι κάποια στιγμή αποφάσισα να μην κάνω μια αναπαράσταση αλλά  να ξεκινήσω μόνο με το γεγονός, ότι ο συγγραφέας εκείνη την εποχή, προσπαθούσε να ανακαλύψει την φωνή του και να μεταφερθώ όχι απλά στην εποχή, αλλά στο μυαλό του συγγραφέα κείνη την εποχή. Χωρίς σκηνικά , μονάχα με ένα τραπέζι και κάποιες καρέκλες, ήθελα από οι ηθοποιοί να μπουν μέσα και να ανακαλύψουν το έργο από το μηδέν, λειτουργώντας και οι ίδιοι σαν τα προσχέδια του συγγραφέα και λέγοντας την ιστορία απ’ την αρχή. Το μαγικό με τα κείμενα όλων των κλασικών και ειδικά με τα κείμενα του Τενεσσή, είναι ότι έγραφε λέξεις που έπρεπε να ειπωθούν. Μπορεί να παιχτεί με εκατό διαφορετικούς τρόπους αλλά είναι όλα γραμμένα στην σελίδα».

Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 28 Νοεμβρίου στην Αποθήκη Δ9 της Τεχνόπολης ( Πειραιώς 100 - Γκάζι). Λόγω διαφωνιών η Κατερίνα Μισιχρόνη , που θα ενσάρκωνε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Χέβενλι, θα αντικαθίσταται από την Μαρία Μπελιγιάννη.