Ένα μικρό ζαχαροπλαστείο με τις λιχουδιές του Fresh να συμπληρώνουν το σκηνικό του Μανώλη Παντελιδάκη και να μας παρασύρουν σε γλυκές αμαρτίες, έχει δημιουργηθεί στην σκηνή του Μικρού Παλλάς, για τις ανάγκες της νέας σουρεαλιστικής αστυνομικής κωμωδίας του Θοδωρή Αθερίδη, με τίτλο "Τυφλοσούρτης", που κάνει πρεμιέρα σε λίγο καιρό, με πρωταγωνίστρια την Σοφία Φιλιππίδου, στο ρόλο μιας τυφλής ζαχαροπλάστισσας και τον Θοδωρή Αθερίδη στο ρόλο του σκύλου ενώ τον θίασο συμπληρώνουν η Ζέτα Μακρυπούλια στον ρόλο της αστυνομικού που καλείται να εξιχνιάσει το ριφιφί, ο Χρήστος Πλαϊνης στον ρόλο ενός πρώην ποδοσφαιριστή σε Ιταλική ομάδα και η Νίκη Γαβριηλίδου (που εκτελεί παράλληλα και χρέη βοηθού σκηνοθέτη). Για όλα αυτά μίλησαν οι συντελεστές της παράστασης σε συνέντευξη τύπου που παραχωρήθηκε σήμερα στο θέατρο και το Theaterview, όπως πάντα, ήταν εκεί!
Θ. Αθερίδης: "Πολλά απ' όσα συμβαίνουν στο έργο είναι ιδέες της Σοφίας..."
Για την ιδέα του Τυφλοσούρτη, την σχέση του με τους συντελεστές και φυσικά την συνεργασία του με την Σοφία Φιλιππίδου στο ρόλο της τυφλής ζαχαροπλάστισσας μίλησε ο Θοδωρής Αθερίδης ανοίγοντας την σημερινή συνέντευξη τύπου στο Μικρό Παλλάς.
"Πέρσι το Πάσχα ήταν νομίζω κοντά όταν σκέφτηκα την παραγωγή του επόμενου έτους, γνωρίζοντας ότι δεν θα είναι η Σμαράγδα στο θέατρο, με την οποία έχουμε συνηθίσει τα τελευταία 8 χρόνια να δουλεύουμε μαζί, έτσι σκεφτόμουνα ένα κεντρικό πρόσωπο που να με εμπνεύσει και πολύ γρήγορα κατέληξα στην Σοφία Φιλιππίδου. Πρίν όμως της ανακοινώσω ο,τιδήποτε ήξερα ότι καλό θα ήταν να κάνω μια γαργαλιστική ιστορία, ώστε σαφέστατα να την εξιτάρει στο να μπει στην διαδικασία.
Το βασάνισα καμιά 10-15 μέρες στο μυαλό μου και της τηλεφωνώ προτείνοντάς της να παίξει μια τυφλή ζαχαροπλάστισσα , που από μόνο του είναι αστείο, όπως καταλαβαίνετε και εγώ να παίξω έναν σκύλο, ο οποίος να έχει σχέση μαζί της, να την οδηγεί… γιατί ακόμα δεν ήξερα τι θα γράψω ήξερα απλά αυτά τα δυο πρόσωπα. Η Σοφία αντέδρασε πάρα πολύ θετικά στην αρχή αλλά από την άλλη ήξερα ότι αν αυτό που θα γράψω δεν της αρέσει μπορεί και να μου έλεγε: «είπαμε , ξεείπαμε, αφού είναι χάλια αυτό το πράγμα … κ.λ.π», οπότε πήγαινα με πολύ προσοχή και δεν σας κρύβω ότι σελίδα την σελίδα της το έστελνα και της ζητούσα αν είχε και αντιρρήσεις να μου τις πει. Πολλά απ όσα συμβαίνουν στο έργο είναι δικές της ιδέες, από πράγματα που έχει δει , από προτάσεις που μου έκανε, δηλαδή υπήρχε μια συνεργασία είτε τηλεφωνική είτε μέσω mail, τα οποία προσπάθησα να τα ενσωματώσω.
Επίσης συνεργάζομαι για πρώτη φορά στο θέατρο με την Ζέτα Μακρυπούλια, η οποία ήταν μαθήτριά μου και έχουμε παίξει στην τηλεόραση μαζί σε ένα σίριαλ, έτσι τώρα κλείνει ο κύκλος. Με την Νίκη Γαβριηλίδου και τον Χρήστο Πλαϊνη εξακολούθησε η συνεργασία, δηλαδή με την Νίκη, που είναι και βοηθός σκηνοθέτη , είχαμε συνεργαστεί ξανά πέρσι στο θέατρο Αλίκη, ήταν στην Στρίγγλα και ήταν και στην Ελένη. Με τον Χρήστο είναι πάρα πολλά τα έργα που έχουμε ξανασυνεργαστεί και με την Σοφία Φιλιππίδου βέβαια έχουμε ξανασυνεργαστεί θεατρικά στο Full Monty."
"Ψάξτε πίσω από το αυτονόητο" Μπ. Μπρέχτ
"Το έργο το λέμε Τυφλοσούρτη, γιατί στο έργο υπάρχει μια τυφλή και έχουμε έναν σκύλο , οποίος σέρνει την τυφλή. Αυτή είναι η πρώτη ανάγνωση. Τυφλοσούρτης όμως είναι γενικώς η συνταγή. Είναι ο τρόπος που μας μαθαίνουνε να κάνουμε κάτι, να γράφουμε σενάρια, να μαγειρεύουμε, ο τρόπος του να καταναλώνουμε, να ζούμε, γενικότερα είναι δηλαδή αυτό που ο Μπρέχτ ονόμαζε «Ψάξτε πίσω από το αυτονόητο». Δεν υπάρχει αυτονόητο. Όλα δουλεύουν με έναν τυφλοσούρτη που μας έχουν μάθει, που μας έχουν περάσει τις ιδέες και τις πληροφορίες. Μέσα από αυτό το έργο υποτίθεται ότι εγώ προσπαθώ να προσεγγίσω μια άλλη ηθική αντίληψη περί καλού και κακού , περί διαφθοράς και διαφάνειας.
Όσων αφορά στην ιστορία, πρόκειται για μια ανθρώπινη ιστορία στην δίνη μιας αστυνομικής πλοκής , η οποία πάντα είναι αναγκαία, ακόμα και στους μεγαλύτερους συγγραφείς του κόσμου, για να προσελκύσει τον ενδιαφέρον , την προσοχή και γενικώς τα αντανακλαστικά του αναγνώστη ή του θεατή για να παρακολουθεί βήμα βήμα μια ιστορία.
Για μένα το στοίχημα είναι πάντα η πρώτη μιζάν πλάς, η οποία αναδεικνύει αν αυτό που έχει γραφεί γίνεται κατανοητό και από τις πρόβες αυτό μάλλον το έχουμε επιτύχει, είμαι πολύ ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα και για να ανταπεξέλθω εγώ στις δικές μου ανάγκες, πήρα έναν σκηλοθέτη, ο οποίος είναι ο συνάδελφος Δημήτρης Δεγαϊτης, με μεγάλη εμπειρία γενικότερα σε αυτό που λέμε αυτοσχεδιασμό, έχει δουλέψει σε παραστάσεις και πρέπει να σας πω ότι με βοήθησε πάρα πολύ, ακολούθησα πιστά τις οδηγίες του και θα μοιραστούμε την ευθύνη για το αποτέλεσμα, το μισό εγώ σαν ερμηνευτής και το άλλο μισό σαν καθοδηγητής. Σκηλοθέτης λοιπόν είναι δικός μας όρος για τον εκπαιδευτή σκύλων, αλλά όταν πρόκειται να παίξει άνθρωπος έναν σκύλο δεν τον λέμε εκπαιδευτή τον λέμε σκυλοθέτη."
" Ο σκύλος έχει κάτι από τα πρόσωπα του Τριβιζά "
" Ο σκύλος ως πρόσωπο έχει αυτό που έχουν τα πρόσωπα του Ευγένιου Τριβιζά με την έννοια ότι θα ήθελε να είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι αλλά όχι για κανένα άλλο λόγο, παρά μόνο επειδή είναι πολύ βαθιά ερωτευμένος με την ιδιοκτήτριά του, που τον έχει σώσει από ευθανασία. Τον πόνο του αυτόν τον μοιράζεται, είναι κάτι που δεν θα μπορούσε να το ομολογήσει, από την άλλη όμως είναι μια ξένη γλώσσα τα σκυλίσια και η Αυγή κάνει ένα άνοιγμα , καθώς την έχει ζαλίσει ο σκύλος την ώρα που φεύγει η Φωτεινή (Ζέτα), και τον πιάνει για να τον τιμωρήσει γιατί κάτι έχει κάνει, εκείνος της γαβγίζει και αρχίζει μια συνομιλία στα σκυλίσια και μοιράζονται και οι δυο τις αλήθειες , του φόβους τους… Είναι μια σχέση αγαπομίσους, με την έννοια ότι η ζαχαροπλάστισσα στην αρχή το πρώτο που κάνει είναι να του δώσει μια κλωτσιά. Μετά όμως αναπτύσσεται μια πολύ καλή σχέση. Επίσης ο σκύλος μιλάει στο κοινό. Καθώς κάποια στιγμή το σκάει και περιπλανάται στην Αθήνα στο Σύνταγμα , στην Ακρόπολη και από ένας σκύλος σπιτιού βρίσκεται με διάφορους άλλους σκύλους αδέσποτους και από αυτές τις εμπειρίες αποκομίζει για την ζωή του κάποια πράγματα. Μιλάει για παράδειγμα με τον Νταγιάν, το οποίο είναι υπαρκτό σκυλί, είναι από τα αδέσποτα σκυλιά του Συντάγματος, όπως και ο Οδυσσέας της Ακρόπολης είναι από τα σκυλιά που ο Δήμος τους έχει βάλει ταυτότητα, τα έχει εμβολιάσει κ.λ.π . Είναι αλήτες σκύλοι αυτοί και αυτός επειδή είναι ξεπεσμένος μπάτσος σκύλος, τον αντιμετωπίζουν αρχικά με μια καχυποψία όμως σιγά σιγά μαθαίνει από αυτούς, όπως ένας άνθρωπος αν βγει στο περιθώριο. Από το σημείο αυτό δηλαδή έχουμε μια παράλληλη ιστορία του σκύλου, ώσπου να επανέλθει που εκτυλίσσεται παράλληλα με την αστυνομική ιστορία."
Σοφία Φιλιππίδου : "Αυτό που μου έκανε πολύ μεγάλη ίντριγκα είναι ότι θα έπρεπε να συνομιλήσω με ένα σκύλο..."
"Είμαι στο Μικρό Παλλάς από περιέργεια και γιατί είναι ένα πολύ κομψό και χαριτωμένο θέατρο καθώς επίσης και γιατί τα τελευταία 8 χρόνια ο Θοδωρής Αθερίδης έχει κάνει μεγάλες επιτυχίες και έχει πάρα πολλούς φίλους , τους οποίους θα ήθελα και εγώ να γνωρίσω. Και βέβαια για την πρόταση. Είναι πολύ προκλητικό να διεισδύεις σε αυτό το πράγμα πού λέμε τυφλότητα και μέσα από αυτά να βγάλεις, χαρά , φαντασία, και ό,τι άλλο χρειάζεται το θέατρο. Επιπλέον να είσαι και μαγείρισσα και φουρνάρισσα και να ασχολείσαι με την αλχημεία. Κυρίως όμως αυτό που μου έκανε πολύ μεγάλη ίντριγκα είναι ότι θα έπρεπε να συνομιλήσω με ένα σκυλί και πιστεύω ότι είναι η κορυφαία στιγμή του έργου και φυσικά και ο ρόλος της τυφλής θέλω να μείνει κοντά στα όρια της κωμικότητας αλλά όχι στα όρια της ελεημοσύνης. Πιστεύω όμως ότι , το γεγονός ότι έχω την ανάγκη να επικοινωνήσω με ένα σκυλί που δεν ακούει και αναγκάζομαι να γαβγίσω για να με καταλάβει και το φέρνω στην απελπιστική κατάσταση να αναγκαστεί να μάθει ελληνικά για να συνεννοηθεί μαζί μου και μάλιστα να μου πει και την άποψή του είναι νομίζω κορυφαία στιγμή και χάρη των μεγάλων χαρισμάτων που έχει ένας τυφλός εξιχνιάζω όλο το ριφιφί."
