Βαριέμαι! Το έχουν πει πολλοί. Το τόλμησε ένας και αυτός δεν είναι άλλος από τον Νέστορα Βινιάλε, πρωταγωνιστή της εμπρηστικής θεατρικής κωμωδίας του Αργεντίνου συγγραφέα Ρικάρντο Ταλεσνίκ που ένα πρωί, εντελώς ξαφνικά, σηκώνεται από το κρεβάτι του και αποφασίζει να πάψει πια να χαιρετά την ζωή από το παράθυρο του γραφείου του. Ο λόγος απλός: «βαριέται». Οι συνέπειες; κωμικοτραγικές για τον ίδιο και τους γύρω του. «Αν και γραμμένο το 1969 από τον Αργεντίνο συγγραφέα Ρικάρντο Ταλεσνίκ, είναι σαν να γράφτηκε χθες», λέει η σκηνοθέτης και Καλλιτεχνική Διευθύντρια του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κέρκυρας Κατερίνα Πολυχρονοπούλου μιλώντας μαζί με τον πρωταγωνιστή Γιάννη Κοτσαρίνη για την παράσταση που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία την περασμένη σεζόν από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κέρκυρας και ετοιμάζεται να ανοίξει την αυλαία του Θεάτρου Τέχνης από αρχές Οκτώβρη για πέντε παραστάσεις.
«Επέλεξα το έργο, ύστερα από πρόταση της μεταφράστριας Κατερίνας Χριστοδούλου, θέλοντας να ανεβάσουμε κάτι με σύγχρονο προβληματισμό και μια πιο σαρκαστική ματιά στα πράγματα. Είναι επίκαιρο όχι μονάχα λόγω της συγκεκριμένης οικονομικής δυσκολίας και της εξάρτησης που έχουμε όλοι από την δουλειά μας αλλά ακριβώς επειδή δουλεύουμε όλοι από το πρωί μέχρι το βράδυ και δεν ζούμε. Το «βαριέμαι» του ήρωα είναι το πρώτο επίπεδο. Στην πορεία φαίνεται πόσο πολύ έχει προβληματιστεί για όσα στερήθηκε», λέει για τους λόγους που την οδήγησαν στην επιλογή του συγκεκριμένου έργου, η σκηνοθέτης εκφράζοντας την χαρά της για την συνεργασία της με το Θέατρο Τέχνης μέσα από την οποία δίνεται η δυνατότητα επικοινωνίας της παράστασης στο κοινό της Αθήνας και η δυνατότητα σε εμάς να την γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.
Ηθοποιός ήθελε να γίνει από μικρή όμως η αγάπη της για τα αρχαία , τα λατινικά και τις εκθέσεις την έσπρωξαν στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παράλληλα φοιτά στην Δραματική Σχολή της Ρούλας Πατεράκη, μένοντας αργότερα στο πλάι της ως βοηθός σκηνοθεσίας, εμπειρία καθοριστική όχι μόνο για την επαγγελματική της πορεία αλλά και για την βαθιά γνώση και κατάκτηση των τεχνικών της μέσων μέσα από ένα βιωματικό θέατρο. Με την σκηνοθεσία ασχολήθηκε περισσότερο για να δει με άλλα μάτια την ίδια τέχνη. Μέχρι σήμερα έχει σκηνοθετήσει αρκετά έργα, όπως το «Σεμινάριο Βλακείας» και το «Ποιος Ανακάλυψε την Αμερική», Μανέρμες» κ.α.Αν και γεννήθηκε στην Αθήνα η συνεργασία της με μια ερασιτεχνική ομάδα της Κέρκυρας πριν 10 χρόνια, την έφερε τυχαία στο νησί των Φαιάκων, όπου ζει μόνιμα κερδίζοντας το προσωπικό της στοίχημα που δεν είναι άλλο από την δυνατότητα πρόσβασης σε περισσότερα και πιο σύγχρονα θεάματα, ώστε ο κόσμος να μπορεί να κρίνει και να συγκρίνει.
Γιάννης Κοτσαρίνης
Πριν καλά – καλά προλάβει να κρεμάσει το κοστούμι του Δήμου, τον οποίο υποδύθηκε φέτος στους «Ιππείς» του Αριστοφάνη, ο Γιάννης Κοτσαρίνης, ηθοποιός με μακρά διαδρομή στο χώρο του θεάτρου από το 87 που τελείωσε την Σχολή του Ωδείου Αθηνών, λέει για έργο και τον ρόλο: «Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην βαριέται». Η διαφορά είναι σε σχέση με τον ήρωα είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τολμάνε να παραιτηθούν από αυτό που βαριούνται. Είναι μια πικρή κωμωδία κατά την γνώμη μου. Έχει πράγματα που τελικά προβληματίζουν σε βάθος τον θεατή.»
Εκτός από τον Γιάννη Κοτσαρίνη στην παράσταση συμμετέχουν ακόμα η Ερμίνα Γεράρδη, η Νότα Δαρμανή, η Κατερίνα Μηλιώτη και ο Ανδρέας Σκλαβουνάκος.
Δέσποινα Ραμαντάνη
Metro,
17-19/09/2010