Τι γίνεται όταν ένα «φανταστικό» πρόσωπο
εισβάλλει σε ένα καφενείο των Εξαρχείων που στέκει στην ίδια γωνιά από το 1915,
απευθύνεται στο «ανύπαρκτο» κοινό και διατείνεται πως δεν υπάρχει τίποτε
ωραιότερο από την «Φθορά»; Η ομάδα «Ρέον» παρουσιάζει την παράσταση «Η φθορά, μια φανταστική ομιλία του Ραφαήλ
Εσθητού σε ένα ανύπαρκτο κοινό» του Δημήτρη Τσεκούρα, στο καφενείο Μουριά
στα Εξάρχεια, από 26 Οκτωβρίου κάθε Κυριακή και Δευτέρα στις 21.15. Ο Στάθης Κόκκορης στο ρόλο του Εσθητού και ο Βαγγέλης
Κηπουρός (μπουζούκι) συνοδεύει ζωντανά, σε σκηνοθεσία Ορέστη Τάτση. Η παράσταση παρουσιάστηκε πρώτη φορά στις αρχές του Φλεβάρη έως τον Απρίλη
του 2014.
Πολυαγαπημένοι και μη παρευρισκόμενοι φίλοι μου, η παρούσα άκρως φανταστική ομιλία μου έχει την ρίζα της σε ένα άκρως ρεαλιστικό συμβάν: στην μυρωδιά τής ναφθαλίνης που κατακυρίευσε μία νύχτα τα λαγωνικά μου ρουθούνια. Η φθορά. Η φθορά επέρχεται αβίαστα. Όταν η φθορά επέρχεται βεβιασμένα, στην περίπτωση αυτή δεν πρόκειται για φθορά αλλά για ένα καθαρά τυχαίο συμβάν που προσπαθεί να ανακόψει την έτσι κι αλλιώς προγραμματισμένη κίνηση τής φθοράς. Αυτή είναι η αναχαιτισμένη φθορά. Γίνεται για παράδειγμα ένα τροχαίο ατύχημα και πεθαίνεις επί τόπου. Αυτή είναι μία αναχαιτισμένη φθορά. Είναι μία φθορά που δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί. Κρίμα! Τίποτε πιο άφθαρτο από την φθορά. Τελεία.
Ποιο είναι το νόημα της αγαπημένης του φράσης «το αντίθετο τής Φθοράς είναι η Φθορά»;
Ποια είναι η σχέση τής Φθοράς με τα τοπία; Με την αναρχία και τον θεό; Γιατί
δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από τον αποπροσανατολισμό; Τι δουλειά έχει ο Bach στην Καλλιδρομίου; Ποιος
αντιστέκεται στην Φθορά;
Ένας «ανυπόστατος» κύριος ονόματι Ραφαήλ Εσθητός
φεύγει για πρώτη φορά στην ζωή του από την Πάτμο και έρχεται να μας απαντήσει
στα παραπάνω ερωτήματα. Και σε πολλά άλλα.
Προτεινόμενη συνθήκη για την παράσταση είναι μια
ιδιότυπη ομιλία κι αντιστρόφως. Ο ομιλητής ή καλύτερα ο αγορητής αναζητά το
διάλογο με τους ανθρώπους, την ανάδυση της αγοράς που τείνει να εξαφανιστεί. Ο
«βυζαντινός» ήχος του μπουζουκιού υπογραμμίζει και ενίοτε εξηγεί ανοίγοντας τον
δικό του διάλογο τόσο με το κοινό όσο και με τον ομιλητή. Η αγόρευση εξελίσσεται σε μια ωδή στις
ανθρώπινες σχέσεις και την μοίρα τους.
Επιμέλεια κοστουμιού: Ελένη
Στρούλια
Φωτογραφίες: Δημήτρης
Κασσάρας
Σχεδιασμός αφίσας: Παναγιώτης
Ανδριανός
ΠΑΙΖΟΥΝ:
Στο ρόλο του Ραφαήλ Εσθητού ο Στάθης Κόκκορης
συνοδεύει ζωντανά ο Βαγγέλης
Κηπουρός (μπουζούκι)
