Σε παγκόσμια πρώτη ως ενιαία αυτόνομη παράσταση παρουσιάζεται χθες και σήμερα το σωζόμενο υλικό από το έργο Κρήτες του Ευριπίδη, που αντλεί την καταγωγή του από τον Μινωϊκό Κύκλο. Η ένωση της Πασιφάης με τον ταύρο και η γέννηση του Μινώταυρου είναι η συνθήκη που χρησιμοποιεί ο Ευριπίδης για να γράψει ένα έργο, ανατομία της ανθρώπινης ψυχής
και να ορίσει την ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Η παράσταση σε σύλληψη και σκηνοθεσία Γιώργου Ζαμπουλάκη και μετάφραση - δραματουργία του Γιώργου Σαμπατακάκη, ερευνά τη συστημική καταπίεση της ανθρώπινης επιθυμίας ,το θέμα της αποδοχής του διαφορετικού, την καταγωγή και τα όρια της ανθρώπινης συμπεριφοράς καθώς και την διαρκή πτώση (παρέκκλιση) της φύσης του ανθρώπου.
Από τους Κρήτες (γύρω στο 430 π.Χ.) έχουν σωθεί ελάχιστα αποσπάσματα, γεγονός που καθιστά πολύ δύσκολο το έργο της ασφαλούς ανασύνθεσης της υπόθεσης του δράματος.
Η δράση εκτυλίσσεται έξω από το παλάτι του βασιλιά Μίνωα στην Κνωσό. Μετά την προλογική ρήση από στόματος θεού, την οποία ίσως εκφωνούσε η θεά Αφροδίτη, ως αγγελιοδόχος του πάθους της Πασιφάης (ή ο ίδιος ο Ποσειδώνας) και η οποία θα εξέθετε την προϊστορία, ο Μίνωας, ανάστατος από τις διαδόσεις για τη γέννηση του Μινώταυρου, καλεί τους ιερείς του Ιδαίου Διός, πατέρα του, για να ζητήσει τη συμβουλή τους και να εξευμενίσουν το αφύσικο τέρας. Οι ιερείς καταφτάνουν τραγουδώντας στην Πάροδο ένα άσμα για τον ασκητικό τους βίο και τις βακχικές τελετές. Ακολουθεί μια σκηνή κατά την οποία ο Μίνωας ζητεί από το Xορό να του δώσει πληροφορίες για τη φύση του Μινώταυρου.
Η κορυφαία σκηνή του έργου, συνάντηση Μίνωα - Πασιφάης, σώζεται σχεδόν ακέραιη. Η Πασιφάη παρουσιάζει τον εαυτό της ως θύμα της θεϊκής οργής, εξαιτίας της ανυπακοής του Μίνωα που είχε υποσχεθεί ότι θα θυσιάσει τον λευκό ταύρο που του έστειλε ο Ποσειδώνας, ενώ αυτός τον κράτησε στα κοπάδια του. Ο Μίνωας, τυφλωμένος από οργή, δεν δέχεται καμία δικαιολογία και φυλακίζει την Πασιφάη μαζί με την Τροφό της στα υπόγεια του παλατιού.
Στο τέλος, κάποιος θεός, πιθανώς ο Ποσειδώνας ή η Αθηνά, πρόσταζε να συγχωρηθεί η Πασιφάη και να μη θανατωθεί ο Μινώταυρος .
Μετάφραση – Δραματουργία Γιώργος Σαμπατακάκης
Σύλληψη-Σκηνοθεσία Γιώργος Ζαμπουλάκης
Σκηνογραφία-Ενδυματολογία
Προσωπεία* Θάνος Βόβολης
Μουσική Θάνος Πολυμενέας-Λιοντήρης
Χορογραφία Ίρις Καραγιάν
Κρουστά Κωνσταντίνος Σωτηρόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη Μπλερίμ Δαμπιράι
Μινώταυρος Μιχάλης Πανάδης
Πασιφάη Χρυσάνθη Δούζη
Σύστημα Πασιφάης Δήμητρα Βλαγκοπούλου
Μαριάνθη Κυρίου
Νεφέλη Μαιστράλη
Ευπραξια Κοντσα
Ευαγγελία Συριοπούλου
Ιώβη Φραγκάτου
Αντωνία Χαραλάμπους
Μίνωας Κωνσταντίνος Ανταλόπουλος
Σύστημα Μίνωα Βαγγέλης Στρατηγάκος
Τροφός Μαριάνθη Κυρίου
Σύστημα Τροφού Ιώβη Φραγκάτου
Αντωνία Χαραλάμπους
Σύστημα Ίκαρος Ευθύμης Ζησάκης
Λάμπρος Κτεναβός
Άρης Μπαλής
Ντρίνι Τζάνι
Χορός Κωνσταντίνος Ανταλόπουλος
Ευθύμης Ζησάκης
Λάμπρος Κτεναβός
Άρης Μπαλής
Βαγγέλης Στρατηγάκος
Ντρίνι Τζάνι
*Ώρα Έναρξης: 21.00, Είσοδος : 10 E
