Με πλήθος παραστάσεων στην Κεντρική και στην Μικρή Σκηνή της Νέας Στέγης καθώς και εκδηλώσεις στους υπόλοιπους χώρους του ολοκαίνουριου κτιρίου επί της Λεωφόρου Συγγρού, ολοκληρώθηκε την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου το πρόγραμμα των εγκαινίων. Λάμψη και πολυτέλεια σε όλους τους ορόφους του τεράστιου γυάλινου κτιρίου με την επιβλητική πρόσοψη , πάνω στην οποία προβάλλονταν οι προγραμματισμένες παραστάσεις , και μια ουσιαστικά απλή δομή που διευκολύνει τον προσανατολισμό του κοινού στο εσωτερικό του κτιρίου, σε κάθε γωνιά του οποίου βρισκόντουσαν ούτως ή άλλως άνθρωποι έτοιμοι να παράσχουν τις απαραίτητες πληροφορίες ήταν όσα διαπιστώσαμε προσερχόμενοι στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών την Κυριακή που μας πέρασε για να παρακολουθήσουμε την παράσταση « Χρώματα» της νεοσύστατης ομάδας Bijoux de Kant , στην Κεντρική Σκηνή ενώ λίγο νωρίτερα βρεθήκαμε και στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα Χριστίνα Ωνάση, στην Μικρή Σκηνή, όπου πραγματοποιήθηκε η παράσταση Y-HUE των Μανταφούνη & Zarhy.
Με 3 παραστάσεις σε κάθε μία από τις δυο σκηνές της Στέγης , τους παράξενους χαρακτήρες από διαφορετικά έργα της ομάδας Yelp να συναντούν αναπάντεχα το κοινό στις εισόδους και τα φουαγιέ, στήνοντας ιδιότυπους καλλιτεχνικούς διαλόγους με το κοινό, την επίσης ιδιότυπη έκθεση φωτογραφίας του Στράτου Καλαφάτη και της Λίας Ναλμπαντίδου στον Εκθεσιακό Χώρο του Επιπέδου -1, οι οποίοι μας συστήνουν μέσα από τον φωτογραφικό τους φακό τα πρόσωπα που εργάστηκαν στην κατασκευή του κτιρίου καθώς και τις μουσικές τους προτιμήσεις αλλά και το οπτικοακουστικό – γλυπτό installation των Medea Electronique με εφαλτήριο το ποίημα Μονοτονία του Κωνσταντίνου Καβάφη και το Κείμενο «Η Επανάσταση της Καθημερινής Ζωής» του Raoul Vaneigem, οι επισκέπτες είχαν την δυνατότητα να την ευκαιρία να περιηγηθούν για δυο τουλάχιστον ώρες στους διαδρόμους της Στέγης αλλά και της Τέχνης.
Περιπλανώμενοι για ώρα και εμείς στους διαδρόμους αυτούς, βρεθήκαμε γύρω στις 20.00 στο θεωρείο της Κεντρικής Σκηνής, όπου έννοιες όπως φάσμα, χρωματικός κύκλος, πρίσμα, διάθλαση, ανάλυση, σύνθεση, βασικά και συμπληρωματικά χρώματα, σκοτάδι και φως καθώς και πολύ περισσότερες θεωρίες σχετικά με την αντίληψη των χρωμάτων και την ψυχολογική τους επίδραση βρέθηκαν στο θεματικό πυρήνα της παράστασης «Χρώματα» της ομάδας Bijoux de Kant, σε σκηνοθεσία, σύλληψη και δραματουργία Γιάννη Σκουρλέτη, βασισμένη στην θεωρία των Χρωμάτων του Γκαίτε. Στο πλαίσιο της συστηματικής ενασχόλησής της με τον ρομαντισμό και ειδικά με τον Γκαίτε , η ομάδα που πρόκειται να απολαύσουμε ξανά και τον Γενάρη στον Βέρθερο, έδωσε τα διαπιστευτήρια της μέσα από μια ιδιότυπη θεατρική παράσταση που ακροβατούσε ανάμεσα στην καλλιτεχνική μορφή και έκφραση και στον επιστημονικό λόγο, με τον Δημήτρη Πασσά να ανοίγει την αυλαία θυμίζοντας κάτι από Μάρλεν Ντίντριχ καθώς τραγουδούσε σε άψογα γερμανικά για τον πόνο και την δύναμη του έρωτα και τις Γαλήνη Χατζιπασχάλη και Κατερίνα Μισιχρόνη να μας ξεναγούν η καθεμιά με τον τρόπο της στον θαυμαστό κόσμο των βασικών, συμπληρωματικών και ουδέτερων χρωμάτων επιτυγχάνοντας ένα ολιγόλεπτο interaction με τους θεατές.
