«Προσπαθώ να μην πάψω όχι
να κοιτάζω, αλλά να βλέπω…»
Κοιτάζοντας στο βάθος των πραγ-
μάτων, της αλήθειας, της ζωής και
αφήνοντας πίσω τις εντυπώσεις
και αισθήσεις ενός άλλου κόσμου,
περισσότερο ελεύθερου και καθό-
λου ορθολογιστικού, η Αλίκη της
Άντζελας Μπρούσκου, Όλια Λαζα-
ρίδου, μεγάλη πια, οδηγεί τα
βήματά της πίσω στη χώρα των
θαυμάτων, ακολουθώντας αυτή τη
φορά μια ελεύθερη πτώση στα
άπειρα δωμάτια του Διαδικτύου, με
την ελπίδα να ξαναβρεί -ή με τον
κίνδυνο να χάσει οριστικά- τον
εαυτό της, εξασφαλίζοντας, όμως,
σε κάθε περίπτωση το ταξίδι της
στη γνώση!
Πότε ήρθατε για πρώτη φορά σε
επαφή με τον κόσμο της Αλίκης;
Διάβασα το βιβλίο αυτό σε
μεγάλη ηλικία, γι’ αυτό ήταν
κάτι πολύ απελευθερωτικό.
Το παραμύθι μιλάει για έναν
κόσμο που δεν έχει όρια,
είναι εσωτερικά ελεύθερος,
άναρχος και
παραληρηματικός, ενώ εμείς
αντίθετα έχουμε συνηθίσει να
ζούμε στην ορατή, στην αυτο-
νόητη πλευρά της ζωής. Έμοι-
αζε με ένα πέταγμα, μια φυγή
από την πραγματικότητα,
όπως όταν διαβάζεις ένα ποί-
ημα ή όταν βλέπεις ένα όνειρο.
Η τόλμη και η περιέργεια
αποτελούν στοιχεία του χαρακτήρα
σας;
Πιστεύω πως ναι, γιατί και τα
δυο αυτά στοιχεία είναι πολύ
συνυφασμένα με την καλλιτε-
χνική δημιουργία. Μόνο έτσι
μπορεί να προχωρήσει κανείς
καλλιτεχνικά, αλλιώς μένει
στάσιμος.
Η εμπειρία αυτή στάθηκε
παράλληλα αφορμή για ένα ταξίδι
στην παιδική σας ηλικία;
Όχι. Κάνω συχνά τέτοια ταξί-
δια εγώ, ανεξάρτητα από τα
έργα. Ξέρω ότι ο θησαυρός
βρίσκεται εκεί σε ό,τι δημιουρ-
γικό κι αν κάνω, και φροντίζω
να μη χάνω το νήμα που με
συνδέει με το παιδί, χωρίς
βέβαια αυτό να σημαίνει ότι
παιδιαρίζω.
Πόσο εύκολο είναι για έναν ενή-
λικα να κοιτάξει τον κόσμο μέσα
από τα μάτια ενός μικρού παιδιού;
Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι
για έναν ενήλικα να κοιτάζει
τον κόσμο μέσα από τα μάτια
ενός παιδιού, πιστεύω όμως
ότι ένας καλλιτέχνης σίγουρα
πρέπει να το κάνει.
Για να δεις, εξάλλου, τον
κόσμο σε όλο του το ποιητικό
βάθος, οφείλεις να τον κοιτά-
ξεις με ματιά που να μην είναι
ταυτισμένη μόνο με την κοινω-
νική πραγματικότητα που
ζούμε, η οποία δυστυχώς είναι
πολύ περιορισμένη.
Ποια είναι η σχέση σας με το Δια-
δίκτυο;
Είναι πολύ καλή. Μου αρέσει
να σερφάρω, και γενικότερα
είναι κάτι με το οποίο νιώθω
ότι είμαι εξοικειωμένη.
Είναι αναγκαίο ένα ταξίδι στη
σκοτεινή πλευρά, προκειμένου να
ανακαλύψει κανείς τον εαυτό του;
Πιστεύω ότι είναι καλό να εξε-
ρευνά κανείς το εσωτερικό
του τοπίο, με τις φωτεινές
και τις σκοτεινές του πλευρές.
Είναι λάθος να φοβόμαστε
τις σκοτεινές μας πλευρές.
Εξάλλου σκοτεινές πλευρές
έχουμε όλοι μας
και το ταξίδι σε αυτές μας
μαθαίνει να
τις φοβόμαστε λιγότερο.
Τι συμβολίζει για σας η Αλίκη;
Για μένα η Αλίκη συμβολίζει
έναν άνθρωπο που τολμάει
να μη θεωρεί δεδομένα αυτά
που θεωρούμε αυτονόητα
και που τολμάει να ρωτάει
και να έχει απορίες.
Εσείς είστε από αυτούς τους
ανθρώπους;
Προσπαθώ να είμαι, όπως
επίσης προσπαθώ να μην
πάψω όχι να κοιτάζω,
αλλά να βλέπω, με την
έννοια ότι, αν δεν έχεις
απορίες, δεν θα έχεις και
πιθανότητα να σου
απαντηθούν οι απορίες
αυτές.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΡΑΜΑΝΤΑΝΗ
Metro, 05/02/2010
