“Επιστρέφει στο θεατρικό σανίδι ο Χάρης Ρώμας…”
Τις ράγες της τηλεοπτικής του διαδρομής αποφάσισε να αφήσει πίσω του φέτος ο Χάρης Ρώμας κάνοντας στροφή στην καριέρα του με κυριότερο στόχο από δω και πέρα να υλοποιήσει τα θεατρικά και κινηματογραφικά του όνειρα. Χωρίς πικρίες και με ιδιαίτερη αισιοδοξία και πάθος για την τέχνη και την ζωή ο τζέντλεμαν της ελληνικής τηλεόρασης, που έχει αγαπηθεί όσο λίγοι μέσα από κωμικές σειρές που άφησαν εποχή, μιλά ύστερα από πολύ καιρό για την πρώτη του προσωπική θεατρική δουλειά, που ανεβαίνει από 25 Νοεμβρίου στο θεατρικό βαγόνι «Τρένο στο Ρούφ», τα νέα του τηλεοπτικά και κινηματογραφικά σχέδια και τις σχέσεις του με το μεγάλο κανάλι του Αμαρουσίου! Η ιστορία και οι πικρίες ενός ανθρώπου, του Θαλή, τον οποίο υποδύεται ο Χάρης Ρώμας, ο οποίος σε όλη του την ζωή υπήρξε μέτριος, ξετυλίγονται μέσα από τα πρόσωπα που στιγμάτισαν την ζωή του μπροστά στις ράγες ενός σιδηροδρομικού σταθμού την ώρα που πηγαίνει να μεταπείσει την γυναίκα του να μην τον εγκαταλείψει. Παντρεύοντας τον κωμικό με το τραγικό, το χιούμορ με την πικρία και την πραγματικότητα με το ονειρικό στοιχείο ο αγαπημένος δημιουργός παρουσιάζει φέτος μια πραγματικά διαφορετική δουλειά σε έναν ρόλο έκπληξη και για τον ίδιο ακόμα μαζί με ένα εξαιρετικό επιτελείο νέων ηθοποιών που αποτελείται από την Θωμαίς Ανδρούτσου, τον Δημήτρη Καρατζία και τον Αναστάση Κολοβό.
Πως εμπνευστήκατε αυτό το σενάριο;
Καταλύτης για μένα για να γράψω αυτό το σενάριο στάθηκε το μουσικό έργο- του Διονύση Σαββόπουλου, ο οποίος θεωρώ ότι είναι ο μεγαλύτερος τροβαδούρος. Μάλιστα το έργο πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 24 Νοεμβρίου και σε βιβλίο και είναι αφιερωμένο σε εκείνον. Γενικότερα το έργο αφορά στους ανθρώπους εκείνους που έχουν αξία αλλά δεν βολεύει να τους δώσουν σημασία. Χρονικά τοποθετείται στην περίοδο της χούντας που πιστεύω πως ήταν και η γενιά των τελευταίων επαναστάσεων και φυσικά μέσα από το έργο επιχειρείται και ένα γενικότερο πολιτικοκοινωνικό σχόλιο για εκείνη την εποχή που αναδεικνύεται και μέσα από την προσωπική πορεία και ιστορία του ήρωα.
Το έργο αναφέρεται σε πολλά πρόσωπα υπάρχει κάποιο αυτά που να το έχετε συναντήσει και στην πραγματικότητα;
Ναι η δασκάλα που είχα ερωτευτεί όταν ήμουνα μικρός. Αυτό είναι ένα αληθινό ως συναίσθημα τουλάχιστον βεβαίως μετά το επεξεργάστηκα σαν μυθοπλασία. Και την φοβόμουνα και την αγαπούσα. Αυτό το μεταφέρω ατόφιο. Αλλά υπάρχουν και άλλα γεγονότα όπως η πρώτη μου χυλόπιτα, η πρώτη του επίσκεψη σε πορνείο, το κορίτσι της γειτονιάς, η γυναίκα που αγάπησε και τον εγκατέλειψε και τα παίζει όλα η Θωμαίς Ανδρούτσου. Βέβαια δεν είναι όλα δικές μου ιστορίες άλλα είναι δικά μου και άλλα τα είναι ιστορίες που έχουν συμβεί στους γύρω μου.
Συνέπεσε η εποχή που γράφατε το έργο με ένα διάστημα που βιώνατε και εσείς δικές σας πικρίες;
Όχι. Κατά διαστήματα όλοι οι άνθρωποι διακατεχόμαστε από τέτοια συναισθήματα. Εγώ είμαι φύση αισιόδοξος άνθρωπος αλλά επειδή ζω έντονα και παθιασμένα και πικρίες έχω εισπράξει και καλά έχω κάνει. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις πικρίες που έχω περάσει αντίθετα προσπαθώ να τις κάνω τέχνη. Σε απολογισμό πάντως ιδιαίτερα πικραμένος δεν μπορώ να πω ότι αισθάνομαι από την στιγμή που έχω την δυνατότητα να ανεβάζω ένα τέτοιο έργο φέτος και να μπορώ να πω κάποια πράγματα που θέλω. Ακόμα και σε ό,τι αφορά στον τηλεοπτικό χώρο από την στιγμή που με ευλόγησε ο θεός να κάνω μια δουλειά σαν το Παρθεναγωγείο που για μένα ήταν ένα πολύ μεγάλο καλλιτεχνικό βήμα νιώθω πολύ τυχερός. Δεν μπαίνω πια στο παιχνίδι ούτε του τηλεοπτικού ούτε του θεατρικού πρωταθλητισμού. Δεν αποκλείω το να μου συμβεί αλλά δεν το κυνηγάω κιόλας!
Θα αργήσουμε δηλαδή να σας ξαναδούμε στην τηλεόραση;
Φέτος δεν σκέφτομαι καν την τηλεόραση γιατί είμαι αφοσιωμένος σε αυτό το νέο μου καλλιτεχνικό βήμα αλλά σαφώς και θα προκύψουν και νέες τηλεοπτικές δουλειές. Η τηλεόραση είναι εξάλλου το μέσω από το οποίο έγινα γνωστός και μου επιτρέπει αυτές τις καλλιτεχνικές επιλογές που έχω τώρα και απ’ αυτή ζω. Ωστόσο φυσικά και συζητάω διάφορα πράγματα και μάλιστα βρίσκομαι ήδη σε διαπραγματεύσεις για να υπογράψω συμβόλαιο σε κάποιο από τα τρία μεγάλα κανάλια της τηλεόρασης. Αυτή την στιγμή άλλωστε γράφω σενάρια για τηλεόραση που έχω στο μυαλό μου. Η καρδιά μου όμως πάντα ήταν και πάντα είναι το θέατρο αλλά και στον κινηματογράφο που πιστεύω πως είναι ένα μέσο που ακόμα δεν το έχω κατακτήσει και θέλω πάση θυσία να το κατακτήσω αλλά όχι κάνοντας μια mainstream κωμωδία. Ήδη έχω γράψει ένα σενάριο για κινηματογράφο που θα διαπραγματεύεται κάπως διαφορετικά τις ανθρώπινες σχέσεις και θα είναι ένα road movie.
Πιστεύετε ότι ο ΑΝΤ1 στήριξε αρκετά την τελευταία σας τηλεοπτική δουλειά;
Ναι έχω μόνο καλές σχέσεις με τον ΑΝΤ1. Δεν έχω κανένα παράπονο. Εμένα μια χαρά μου φάνηκε η δουλειά μου. Για μένα ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή αυτή η δουλειά και με το κανάλι ακόμα μιλάμε και μάλιστα μου έχουν ζητήσει την συνεργασία μου και η αλήθεια είναι ότι έχω μια πολύ μεγάλη ιστορία σε αυτό το κανάλι αλλά από κει και πέρα δεν σημαίνει ότι είμαστε και παντρεμένοι. Μπορεί να μείνω μπορεί να φύγω και να ξαναγυρίσω θα δούμε. Πάντως έχω αποφασίσει στο επόμενο βήμα να μην γράψω με την Άννα γιατί έπρεπε να ανανεώσουμε το μυαλό μας και τις ιδέες μας.
Δέσποινα Ραμαντάνη
Metro, Τετάρτη 12-11-2008
