"Είμαι παιδί της μουσικής…"
Είναι αλήθεια ότι οι ερμηνείες της τόσο στην παράσταση της Ελένης Γκασούκα «Φουρκέτα» τον περσινό χειμώνα όσο το καλοκαίρι στην πρώτη της συνεργασία στο έργο του Γρηγόρη Χατζάκη «Προς Κατεδάφιση» άφησαν στο κοινό τις καλύτερες εντυπώσεις που αποτυπώνονταν χαρακτηριστικά στην ερώτηση «Μα ποια είναι αυτή η κοπέλα;» Αν και ο ήχος της φωνής της παραπέμπει κατευθείαν στην κλασσική της εκπαίδευση ωστόσο δύσκολα μπορεί κανείς να φανταστεί την τεράστια πορεία και τις εξαιρετικές περγαμηνές της στο χώρο της μουσικής και του τραγουδιού. Πτυχιούχος του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονία της Θεσσαλονίκης με εξειδίκευση στην μονωδία, Α Βραβείο μονωδίας με άριστα με τον καθηγητή Κων/νο Πασχάλη, Καλεσμένη της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου (RADA) στην παράσταση Ιnstallation 496 σε στίχους και σκηνοθεσία Nona Sheppard, είναι λίγα μόνο από όσα έχει να διηγηθεί το πλούσιο τόσο σε σελίδες όσο και σε εμπειρίες βιογραφικό της.
Τα πρώτα βήματα
Η μουσική και το τραγούδι ήταν το όνειρό της γι’ αυτό και στα 12 της χρόνια ξεκίνησε σπουδές στην μουσική ενώ τρία χρόνια αργότερα άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα κλασικού τραγουδιού. Το 1999 και παράλληλα με τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο έρχεται η πρώτη της επαγγελματική συνεργασία ως ιδρυτικό μέλος της Ομάδας Ελληνικού Μουσικού Θεάτρου Σπείρα – Σπείρα. «Οτιδήποτε έχει να κάνει με το θέατρο εκεί το έμαθα και ήταν πολύ μεγάλη σπουδή γιατί ασχολήθηκα πολύ με το μουσικό θέατρο και πήρα πάρα πολλά πράγματα. Πιστεύω ότι αυτό που είμαι σήμερα το οφείλω κατά πολύ στην ομάδα και στον Σταμάτη.» Μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει σε πάμπολλες παραστάσεις, οι περισσότερες από τις οποίες είναι με την ομάδα ενώ στο βιογραφικό της συγκαταλέγονται επίσης και πολλές δισκογραφικές συνεργασίες όπως το “Transformations” του Κωνσταντίνου Βήτα ενώ η πρώτη της αμιγώς θεατρική συνεργασία ήταν στην παράσταση Εγκλήματα & Εγκλήματα με τον Μινά Χατζησάββα και την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.
Ο Prince
«Πρόκειται για ένα καθαρό μιούζικαλ από ην αρχή μέχρι το τέλος , ωστόσο η μουσική που έχει γράψει ο Χρήστος ο Θεοδώρου δεν βασίζεται στην μουσική του Prince, πως και εγώ δεν μιμούμαι τον Prince. Η αισθητική όμως της παράστασης και κυρίως η ενορχήστρωση των κομματιών αν και διατηρεί έναν ηλεκτρονικό ήχο παραπέμπει στα μουσικά ακούσματα της δεκαετίας του 80 και του συγκεκριμένου τραγουδιστή. Ο λόγος που δανειστήκαμε αυτό το είδωλο δεν ήταν για να το μιμηθούμε αλλά για να φέρουμε αυτή την ιστορία στο σήμερα και να την συνδέσουμε με την μοίρα των μουσικών κυρίως ειδώλων και την εφήμερη δόξα που πολλές φορές τα συνοδεύει. Όπως συνέβη και με τον Μάικλ Τζάκσον πριν τον θάνατό του αλλά με τον Prince. Γι’ αυτό κι εγώ υποδύομαι ουσιαστικά όχι το ίδιο το άγαλμα του Prince αλλά την ψυχή του αγάλματος, οπότε η όλη μου παρουσία θα είναι ουσιαστικά άφυλη γιατί και στο παραμύθι είναι έτσι. Το άγαλμα βεβαίως θα υπάρχει με την μορφή όμως ενός συμβόλου που θα παραπέμπει σε εκείνο του Prince, με το κεφάλι του αγάλματος να είναι μια οθόνη και η καρδιά του μια μικρότερη, μέσα στην οποία θα προβάλλεται αλλοιωμένη η εικόνα του Prince»
Μελλοντικά Σχέδια
Αν και σπούδασε κλασικό τραγούδι , τόσο το μουσικό της στιλ όσο και η εμφάνιση της αποκαλύπτουν της ρόκ επιρροές της. Παρ’ όλα αυτά η ίδια δηλώνει ανοιχτή σε όλα τα είδη μουσικής ενώ όσο για το δίλλημα μουσική ή θεατρική σκηνή μας λέει «Βασικά με πετυχαίνεις σε μια φάση που θέλω να δώσω πολύ και στα live, τα οποία θα σκοπεύω επίσης να ξεκινήσω στο Αγγέλων Βήμα, αλλά και στο μουσικό θέατρο, οπότε για την ώρα θα ήθελα απλά να προσπαθήσω να ισορροπήσω και στα δυο είδη» Η πρόζα ωστόσο δεν την ενδιαφέρει σε καμία περίπτωση : «Είμαι παιδί της μουσικής και δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς το τραγούδι, οπότε όσο μπορώ και μέσω του θεάτρου να παντρεύω αυτά τα δυο έχει καλώς, γιατί αυτό είμαι εγώ. Δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο, όπως μόνο πρόζα.» Παράλληλα έχει κυκλοφορήσει ήδη την πρώτη της δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Άλφα» και ετοιμάζεται πυρετωδώς για την επόμενη…
Δέσποινα Ραμαντάνη
Εφημερίδα Metro, Παρασκευή 28 - Κυριακή 30-08-2009
