*Ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης και αγαπημένος μαθητής της ζωής και του Λί Στράσμπεργκ ξεφυλλίζει μαζί μας τα σημαντικότερα κεφάλαια της ζωής του!*
«Γράψτα όπως τα άκουσες...» μου λέει λίγο πριν το τέλος της συνέντευξης μας στο φουαγιέ του θεάτρου που πριν λίγο καιρό πήρε το όνομά του: «Και μόνο που πηγαίνω σε ένα θέατρο που λέγεται Ανδρέας Βουτσινάς νιώθω πολύ συγκινημένος» λέει ό ίδιος, επιστρέφοντας μετά από δέκα χρόνια απουσίας από τα Αθηναϊκά θεατρικά δρώμενα με το έργο το «Επάγγελμα της Κυρίας Γουόρεν». Στο 78ο έτος της ηλικίας του και έχοντας σκηνοθετήσει μέχρι σήμερα πάνω από 100 θεατρικά έργα είναι η πρώτη φορά που αισθάνεται ότι σκηνοθετεί μια παιδική ανάμνηση μιας προσωπικής του εμπειρίας.
Τα χρόνια του στο ιδιωτικό σχολείο της κατοχικής Αθήνας και οι αναμνήσεις από τη γειτονιά του στην οδό Φωκίωνος Νέγρη, μπλέκονται με τα πρόσωπα της γιαγιάς Κλεοπάτρας, της θείας Νίνας, και φυσικά της μητέρας του, της γυναίκας που του έμαθε να σέβεται τη διαφορετικότητα , να πιστεύει στην ισότητα των δυο φύλων και να μην ξεχνά πως «κάθε δάχτυλο αφήνει το δικό του αποτύπωμα» όπως κι εκείνη άφησε το δικό της στην ζωή και την τέχνη του.
Στα 75 λεπτά της συζήτησής μας ζωντανεύουν εικόνες από την αντίδραση του Κουν όταν χτυπώντας για πρώτη φορά την πόρτα του μικρού του γραφείου στο Υπόγειο του θεάτρου Τέχνης, του εξομολογήθηκε το όνειρό του να παίξει ένα ρόλο χωρίς να φαίνεται πως είναι αυτός που παίζει, το κλίμα στο Old Vic Theater και τον 20λεπτο αυτοσχεδιασμό του Μάρλο Μπράντο, όταν οι δυο τους διαφώνησαν για το χρώμα μιας γραβάτας. Ήταν ένας από τους 6 σε σύνολο 5000 υποψηφίων που πέρασαν στο Αctors Studio το 1957, εργάστηκε στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, συνεργάστηκε με κορυφαίους εκπροσώπους της 7 τέχνης, όπως οι Μελ Μπρούκς , Ζιλ Ντασέν , Λικ Μπεσόν και έκλαψε όσο για κανέναν άνθρωπο στην ζωή του, για τον χαμό της στενής και πολύαγαπημένης φίλης του Αν Μπάνκροφτ. Μολονότι εδώ και χρόνια μοιράζει την ζωή του ανάμεσα σε Θεσσαλονίκη και Παρίσι, διδάσκοντας υποκριτική, σήμερα φαίνεται αποφασισμένος εγκατασταθεί οριστικά στην Ελλάδα θέλοντας να μεταδώσει στους μαθητές όσα του δίδαξε επί τόσα χρόνια το φροντιστήριο της ζωής, όπως ο ίδιος αποκαλεί το θέατρο!
Δέσποινα Ραμαντάνη
Metro, Παρασκευή 6/11/2009
