Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση ανοίγει την θεατρική αυλαία της χρονιάς 2011-2012 σε έλληνες και ξένους δημιουργούς. Την αρχή κάνει ο Ρομπέρ Λεπάζ στην Κεντρική Σκηνή από 12-16 Οκτωβρίου μεταφέροντάς μας στην Μακρινή Πλευρά του Φεγγαριού μέσα από την παράσταση- σταθμό στο παγκόσμιο θέατρο "The Far Side of the Moon".
Robert Lepage / Εx Machina
The Far Side of the Moon
Κεντρική Σκηνή 12-16 Οκτωβρίου 2011
The Far Side of the Moon
Κεντρική Σκηνή 12-16 Οκτωβρίου 2011
«Ο Κόσμος είναι σκοτεινός, σύντροφοι, πολύ σκοτεινός»: Αυτά ήταν τα λόγια του κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν όταν αντίκρισε για πρώτη φορά τη Γη από το διάστημα. Η αποστολή του συναδέλφου του Αλεξέι Λεόνοφ, του πρώτου άνθρωπου που περπάτησε στο διάστημα λίγα χρόνια αργότερα, γέννησε βαθύτερες σκέψεις για την τεράστια απόσταση μεταξύ των ουράνιων σωμάτων και το εξίσου τεράστιο κενό στο ενδιάμεσο. Η μελαγχολία του κοσμοναύτη δεν είναι μια απλή μεταφορά σε αυτή την παραγωγή, που από εικαστική άποψη είναι ίσως η πιο εντυπωσιακή δουλειά του Καναδού μάγου της σκηνής Ρομπέρ Λεπάζ, ο οποίος επισκέπτεται για πρώτη φορά την Ελλάδα. Ο ανταγωνισμός μεταξύ Σοβιετικών και Αμερικανών κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, το πρόγραμμα Εξωγήινης Νοημοσύνης και οι αναμνήσεις από την παιδική και εφηβική ηλικία δύο αδερφών που έρχονται σε σύγκρουση μετά το θάνατο της μητέρας τους, αποτελούν την πρώτη ύλη αυτής της μοναδικής θεατρικής εμπειρίας που ασχολείται με το θεμελιώδες ερώτημα: Είμαστε μόνοι στο σύμπαν; Το The Far Side of the Moon, που πλαισιώνεται από την πρωτότυπη μουσική της Laurie Anderson, είναι μια παράσταση-σταθμός στο παγκόσμιο θέατρο.
Κείμενο-Σκηνοθεσία: Robert Lepage Ερμηνεύει: Yves Jacques Μουσική σύνθεση: Laurie Anderson Επιπλέον μουσική: Beethoven, John Coltrane, Led Zeppelin Παγκόσμια πρεμιέρα: 29 Φεβρουαρίου 2000, Κεμπέκ, Καναδάς
Θοδωρής Αμπαζής / ΟΠΕRΑ
Οι έμποροι των εθνών
του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Μικρή Σκηνή 19 Οκτωβρίου – 6 Νοεμβρίου 2011
Μετά από δέκα χρόνια πειραματισμού, σε επίπεδο τόσο υποκριτικής όσο και απόκτησης ενός κοινού κώδικα σκηνικής επικοινωνίας, η Ομάδα Θεάτρου ΟΠΕRΑ ανεβάζει στη σκηνή το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Οι έμποροι των εθνών με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από το θάνατο του συγγραφέα. Τόσο οι ηθοποιοί όσο και οι μουσικοί που θα παίζουν ζωντανά στη σκηνή υπηρετούν την αφήγηση της ιστορίας αλλά ταυτόχρονα διευρύνουν τα όρια του θεάτρου μέσα από τις δυνατότητες που τους προσφέρει η τεχνολογία. Πρόκειται για ένα ιδιότυπο μουσικό θέατρο όπου οι τα νέα μέσα συνδιαλέγονται δημιουργικά με το γλωσσικό ιδίωμα του Παπαδιαμάντη και την πρωτότυπη μουσική σύνθεση δημιουργώντας ένα ερεθιστικό σκηνικό περιβάλλον.
Δραματουργική επεξεργασία: Έλσα Ανδριανού Σκηνοθεσία-Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου Βίντεο: Στάθης Αθανασίου Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου Συμπαραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών / Ομάδα Θεάτρου ΟΠΕRΑ
Toshiki Okada / Chelfitsch
Hot Pepper, Air Conditioner and the Farewell Speech
Μικρή Σκηνή 10-13 Νοεμβρίου 2011
Δίνοντας έμφαση στις εργασιακές συνθήκες της σύγχρονης Ιαπωνίας και στην κενότητα της καθημερινής επικοινωνίας, το ανερχόμενο αστέρι της διεθνούς σκηνής Τοσίκι Οκάντα σκιαγραφεί με κοφτερό και ταυτόχρονα ποιητικό λόγο τις αυξανόμενες πιέσεις που ασκούνται στην παγκόσμια αγορά εργασίας, ιδιαίτερα στη νεότερη γενιά που έρχεται αντιμέτωπη με την απειλή της ανεργίας και την αβεβαιότητα της εποχικής εργασίας. Ο νεαρός συγγραφέας και σκηνοθέτης από τη Γιοκοχάμα κατορθώνει μέσα από τρεις καθημερινές ιστορίες και μία αριστοτεχνικά δομημένη χορογραφία εμπνευσμένη από τζαζ αυτοσχεδιασμούς του Αμερικανού σαξοφωνίστα Τζων Κολτρέην να μεταφέρει σκηνικά τα άγχη, τους φόβους και τη μοναξιά μιας κοινωνίας που καταρρέει, τόσο σε Ανατολή όσο και σε Δύση.
Σκηνοθεσία: Toshiki Okada Ήχος: Norimasa Ushikawa Φωτισμοί: Tomomi Ohira Ερμηνεύουν: Taichi Yamagata, Mari Ando, Saho Ito, Kei Namba, Riki Takeda, Fumie Yokoo
Άντζελα Μπρούσκου
Μαμά – Η ζωή είναι αγρίως απίθανη
Κεντρική Σκηνή 23 Νοεμβρίου – 4 Δεκεμβρίου 2011
Μαμά – Η ζωή είναι αγρίως απίθανη
Κεντρική Σκηνή 23 Νοεμβρίου – 4 Δεκεμβρίου 2011
Τα ημερολόγια της Μαργαρίτας Καραπάνου, που εκδόθηκαν με τον τίτλο Η ζωή είναι αγρίως απίθανη, μαζί με το τελευταίο της μυθιστόρημα Μαμά που απευθυνόταν στη νεκρή πια μητέρα της, Μαργαρίτα Λυμπεράκη, ενέπνευσαν τη νέα δουλειά της Άντζελας Μπρούσκου. Μητέρα και κόρη, και οι δύο συγγραφείς, ξεδιπλώνουν το νήμα της ζωής τους μέσα σ’ έναν ίλιγγο συνεχών μεταμορφώσεων στα όρια μυθοπλασίας και πραγματικότητας. Μια σχέση λατρείας και μίσους, ταύτισης, ανταγωνισμού και υπέρβασης. Οι δύο γυναίκες θα βιώσουν την αγωνία για την ύπαρξη, την τέχνη, το φύλο, τη μητρότητα, τον έρωτα, το θάνατο. Στην παράσταση συμβάλλουν καθοριστικά η δημιουργική χρήση του βίντεο και η πρωτότυπη μουσική από τη Μόνικα.
Δραματουργία-Σκηνοθεσία-Κοστούμια: Άντζελα Μπρούσκου Σκηνικά: Γκάι Στεφάνου Μουσική: Μόνικα Φωτισμοί: Νίκος Βλασσόπουλος Ερμηνεύουν: Άντζελα Μπρούσκου, Παρθενόπη Μπουζούρη Παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Εκτέλεση παραγωγής: Prologos
ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ
Νέο Τσίρκο Βιετνάμ
Lang toi – Το χωριό μου
Κεντρική Σκηνή 22-29 Δεκεμβρίου 2011
Ένα ποιητικό ταξίδι στη μακρινή χώρα της Ανατολής μας προτείνει το Νέο Τσίρκο από το Ανόι. Μια εξαιρετική ομάδα νέων καλλιτεχνών, από τους χώρους του τσίρκου, της μουσικής, του θεάτρου και της τέχνης του δρόμου, αναπαράγει εικόνες και αισθήσεις από την καθημερινότητα ενός ειρηνικού χωριού χαμένου στους ορυζώνες. Με λιτά μέσα και πρωτότυπα σκηνικά κατασκευασμένα από μπαμπού, το Lang toi αντλεί έμπνευση από την πλούσια βιετναμέζικη παράδοση αλλά και από τις νέες τεχνικές του τσίρκου τέχνης προσφέροντας σε μικρούς και μεγάλους μια μοναδική σκηνική εμπειρία που
καταρρίπτει τους νόμους της βαρύτητας.
Θωμάς Μοσχόπουλος
Μακμπέθ
του William Shakespeare
Κεντρική Σκηνή 18 Ιανουαρίου – 26 Φεβρουαρίου 2012
Αυτό το αριστούργημα της ελισαβετιανής εποχής είναι από τα ελάχιστα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας που δεν χρειάζονται συστάσεις. Ο Μακμπέθ είναι μια τραγωδία που μπορεί να αποτελέσει υλικό για ένα θέατρο ζωντανό, παλλόμενο και συγκλονιστικό. Τρομοκρατία, καταστολή, κοινωνική και ιδεολογική αστάθεια είναι ο σκηνικός χώρος της καθημερινότητας των συγχρόνων του Σαίξπηρ. Το έργο είναι γραμμένο σε μια εποχή δραματικών κρίσεων και μεταβολών σε πολιτικό, κοινωνικό και ιδεολογικό επίπεδο για τη Βρετανία αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Οι αναγωγές στην εποχή μας θα μπορούσαν να θεωρηθούν παρακινδυνευμένες, πλην όμως είναι αναπόφευκτες. Γνωστός για την έμφαση που δίνει στις παραστάσεις συνόλου, ο Θωμάς Μοσχόπουλος συνεργάζεται στο φιλόδοξο αυτό εγχείρημα με ξεχωριστούς καλλιτέχνες, στην πλειονότητά τους σταθερούς συνοδοιπόρους των θεατρικών διαδρομών του.
Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος Σκηνικά-Kοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος Ερμηνεύουν: Αργύρης Ξάφης, Αννα Μάσχα, Ξένια Καλογεροπούλου, Κώστας Μπερικόπουλος, Γιώργος Χρυσοστόμου, Θάνος Τοκάκης, Αστέρης Πελτέκης, Γιώργος Παπαγεωργίου, Δημήτρης Νασιούλας Παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Εκτέλεση παραγωγής: Polyplanity
Amir Reza Koohestani / Mehr Theatre Group
Amid the Clouds
Μικρή Σκηνή 15-18 Μαρτίου 2012
Ένας Ιρανός που προσπαθεί να φτάσει στην Αγγλία συναντά μια νεαρή έγκυο και οι δυο πρόσφυγες αποφασίζουν να ακολουθήσουν κοινή πορεία στο ταξίδι. Γραμμένο κατά τη διάρκεια της διαμονής του στο Royal Court του Λονδίνου, το έργο του ταλαντούχου Αμίρ Ρεζά Κουχεστάνι απο την Τεχεράνη μεταφέρει στη σκηνή το ρυθμό της περσικής αφηγηματικής παράδοσης μαζί με τη σκληρή πραγματικότητα των προσφυγικών καταυλισμών. Μέσα από τις ποιητικές εικόνες του νερού –έμμεση αναφορά στο Στενό της Μάγχης που χωρίζει τους πρόσφυγες από τον τελικό προορισμό τους, την Αγγλία– ο Ιρανός συγγραφέας και σκηνοθέτης καταθέτει μια παράσταση σπάνιας ευαισθησίας και ποιητικότητας.
Κείμενο-Σκηνοθεσία: Amir Reza Koohestani Μουσική: Ali Bahrami Σχεδιασμός φωτισμών: Farshid Mosadequ Ερμηνεύουν: Baran Kosari, Hassan Madjooni
Anima Théâtre
Τo όνειρο της Τζοκόντα
Μικρή Σκηνή 26 Μαρτίου – 1 Απριλίου 2012
Το 1911, ένας Ιταλός εργάτης στο Μουσείο του Λούβρου έκλεψε τον πίνακα της Τζοκόντα. Οι γαλλικές αρχές αναζήτησαν τον πίνακα παντού, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Για δύο ολόκληρα χρόνια η Τζοκόντα παρέμεινε κρυμμένη κάτω από το κρεβάτι του απαγωγέα της. Τι της συνέβη αυτά τα δύο χρόνια, μακριά από τα βλέμματα του κόσμου; Έζησε μια απίστευτη περιπέτεια-όνειρο, ένα ταξίδι στην τέχνη από τις μέρες της μέχρι σήμερα. Η παράσταση του Γιώργου Καρακάντζα και της ομάδας του Anima από τη Μασσαλία κινείται στα όρια μεταξύ θεάτρου και εικαστικών τεχνών: Οι πίνακες γίνονται τοπία, στα οποία ταξιδεύει η Τζοκόντα, οι χαρακτήρες ζωντανεύουν και η ίδια μεταλλάσσεται μέσα από την επαφή της με τη σύγχρονη τέχνη. Η παράσταση προτείνει μια πρώτη επαφή των παιδιών (από τριών ετών και άνω) με τα έργα μεγάλων καλλιτεχνών, αλλά αποτελεί συγχρόνως και ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία της τέχνης για όλη την οικογένεια.
Δραματουργία: Γιώργος Καρακάντζας Σκηνοθεσία: Gilles Debenat Ερμηνεύουν: Γιώργος Καρακάντζας, Polina Borisova Μουσική σύνθεση: Stéphane Chapoutot
Θεατρική Ομάδα Pequod
Το διπλό βιβλίο
του Δημήτρη Χατζή
Μικρή Σκηνή 18 Απριλίου – 6 Μαΐου 2012
Με την πτώση της χούντας και μετά από 28 χρόνια εξορίας στην Ανατολική Ευρώπη, ο Δημήτρης Χατζής (1913-1981) επιστρέφει στην Ελλάδα το 1975 και το επόμενο έτος δημοσιεύει Το διπλό βιβλίο, ένα από τα πιο σημαντικά μυθιστορήματα της μεταπολεμικής περιόδου. Ακολουθώντας τη ζωή του βασικού του ήρωα Κώστα, ο Χατζής καταφέρνει να διατρέξει τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας – όχι σαν παρατηρητής, ούτε με έναν ιστορικό ή πολιτικό τρόπο, αλλά αποτυπώνοντας το ψυχικό τοπίο που διαμόρφωσαν αυτές οι στιγμές της ιστορίας μας. Έτσι, η ιστορία του Κώστα γίνεται η ιστορία της χώρας μας, φωτίζοντας τις πτυχές του «ρωμαίικου» που δημιούργησαν την Ελλάδα του σήμερα. Συγχρόνως, όμως, η ιστορία του καταφέρνει να γίνει πανανθρώπινη, ένας στοχασμός για τη θέση του ανθρώπου «στο δικό μας κόσμο το σημερινό», ανεξάρτητα από φύλο, χρώμα ή πατρίδα. Έπειτα από τον ιδιαίτερα επιτυχημένο Γλάρο του Τσέχωφ, η νεοσύστατη θεατρική ομάδα Pequod της Αγγελικής Παπαθεμελή, του Δημήτρη Ξανθόπουλου και του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη ανεβάζει στη σκηνή Το διπλό βιβλίο σε μια πρωτότυπη προσέγγιση που αναζητά με λιτά μέσα και μια ουσιαστική δουλειά συνόλου νέες μορφές αφήγησης και επαφής με το κοινό.
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ξανθόπουλος Δραματουργική επεξεργασία: Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης / Pequod Επιμέλεια κίνησης: Ζωή Χατζηαντωνίου Συμπαραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών / Θεατρική Oμάδα Pequod
ΕΦΗΒΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΘΕΑΤΡΟ / ΧΟΡΟΣ
Σοφία Βγενοπούλου / Ομάδα Grasshopper
Στην οθόνη φως
του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη
Μικρή Σκηνή 11-13 Μαΐου 2012
Σοφία Βγενοπούλου / Ομάδα Grasshopper
Στην οθόνη φως
του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη
Μικρή Σκηνή 11-13 Μαΐου 2012
Από στόμα σε στόμα κυκλοφορεί σε ολόκληρο το σχολείο μια εκρηκτική είδηση, φήμες μάλιστα λένε πως υπάρχουν και αποδείξεις γραμμένες σε κάμερα! Τα πράγματα εξελίσσονται γρήγορα και παίρνουν περίεργη τροπή: φιλίες δοκιμάζονται, άλλες διαλύονται, άλλες στεριώνουν… Έρχεται η ώρα των αποφάσεων: πόσο εύκολα έρχεσαι αντιμέτωπος με όλη σου την τάξη; Σε μια κοινωνία σαν την δική μας πόσο ευάλωτη είναι η ιδιωτική ζωή του καθενός; Τι ρόλο μπορεί να παίζει το φως του φεγγαριού, ή ο φόβος για την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου; Η Σοφία Βγενοπούλου επιστρατεύει τον καταξιωμένο συγγραφέα Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη να γράψει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα έργο για εφήβους. Με το νέο αυτό εγχείρημα η σκηνοθέτις και καλλιτεχνική υπεύθυνη της ομάδας Grasshopper συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία της στο χώρο του εφηβικού θεάτρου διεισδύοντας χωρίς προκαταλήψεις και διδακτισμό σε δύσκολες αλήθειες για την πορεία προς την ενηλικίωση.
Παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών
Schaubühne Berlin
Protect Me
Κεντρική Σκηνή 18-20 Μαΐου 2012
«Η κρίση είναι η νέα σταθερή κατάσταση και οι άνθρωποι καταρρέουν, εσωτερικά και εξωτερικά, από τη διαρκή αίσθηση ανασφάλειας, πανικού, φόβου, νοσταλγίας, υστερίας. Τίποτα δεν είναι πλέον αξιόπιστο. Τα πάντα μπορούν ανά πάσα στιγμή να διαλυθούν. Πώς μπορώ να το αντιμετωπίσω; Σε τι μπορώ να βασιστώ; Ποιον ή τι μπορώ να χρησιμοποιήσω για να προσανατολιστώ και πώς μπορώ επιτέλους να ΒΙΩΣΩ κάτι ουσιαστικό πάλι; Υποχώρηση; Σιωπή; Φυγή;» Ο Φαλκ Ρίχτερ και η Ανούκ βαν Ντάικ συνεχίζουν το ιδιαίτερα επιτυχημένο μοντέλο συνεργασίας τους, παρουσιάζοντας με το έξοχο ανσάμπλ της βερολινέζικης Schaubühne μια εκρηκτική παράσταση. Έχοντας καταξιωθεί στο διεθνές στερέωμα ως ένας από τους πλέον σημαντικούς συγγραφείς της γενιάς του, ο Ρίχτερ υιοθετεί μια γλώσσα κοφτερή κι ένα βλέμμα κριτικό και ταυτόχρονα βαθιά ποιητικό για τις επιπτώσεις της σημερινής παγκόσμιας κρίσης στις προσωπικές και επαγγελματικές σχέσεις των νέων.
Σκηνοθεσία-Χορογραφία: Falk Richter & Anouk van Dijk Σκηνικά: Katrin Hoffmann Κοστούμια: Daniela Selig Μουσική: Malte Beckenbach & Matthias Grübel Δραματουργία: Bernd Stegemann Φωτισμοί: Carten Sander Ερμηνεύουν: Anouk van Dijk, Philipp Fricke, Erhard Marggraf, Franz Rogowski, Judith Rosmair, Kay Bartholomäus Schulze, Stefan Stern, Luise Wolfram, Nina Wollny
