Pulsatillla, Φώσφορος, Strammonium; Τι εννοούμε με την
έννοια ομοιοπαθητική ιδιοσυγκρασία και που συναντά η επιστήμη της ομοιοπαθητικής
την τέχνη του θεάτρου; Σύμφωνα με ομοιοπαθητικούς ιατρούς «οι ιδιοσυγκρασίες
επηρεάζουν μόνο μέρος του σωματικού, αιθερικού και ψυχικού επιπέδου και όχι όλο.
Δεν επηρεάζουν δηλαδή την Συνείδηση και το Ατομικό Πνεύμα». Με αυτή την έννοια
οι ιδιοσυγκρασίες δεν πρέπει να ταυτίζονται με το άτομο. Όπως κανείς δεν είναι
η νόσος που τον επηρεάζει έτσι δεν είναι και ο Φώσφορος ή η Λάχεσις ή η Πλάτινα..Περισσότερα
όμως για όλα αυτά μας εξηγεί η ηθοποιός και ομοιοπαθητικός Άννα Δανέζη, η οποία
με αφορμή την πρώτη της σκηνοθεσία στην παράσταση Hahnemann VOL.1 στο Μπάγκειον μας μυεί στο Αριστοτέλειο Θέατρο της Κάθαρσης
και στον ρόλο του unprejudiced observer. Samuel Hahnemann.
Πόσα χρόνια
δραστηριοποιήστε στο θέατρο ως σκηνοθέτης και ηθοποιός;
Ως ηθοποιός απο τα 18 μου, πρώτα στην Αθήνα και μετά Λονδίνο.
Σαν σκηνοθέτης το Hahnemann VOL.1
είναι η πρώτη μου μεγάλη παραγωγή, με 11 ηθοποιούς (υπέροχους ηθοποιούς)
και βλέπω ότι η σκηνοθεσία είναι μία πρόκληση γιατί σκηνοθεσία δεν είναι μόνο
μια ωραία ιδέα και η υλοποίηση της, αλλά και τι καπετάνιος είσαι στις
φουρτούνες. Φέρει μία τεράστια ευθύνη το οποίο όμως μετατρέπεται σε δύναμη.
Πως προέκυψε το Hahnemann Vol 1.
Είμαι Ομοιοπαθητικός και από τα πρώτα μαθήματα που κάναμε στο
Πανεπεπιστήμιο άκουγα τα Ομοιοπαθητικά φάρμακα να περιγράφονται σαν χαρακτήρες.
Μές το μάθημα σκεφτόμουν ιστορίες για αυτούς του χαρακτήρες (ιδιοσυγκρασίες),
και τις συζήταγα με τους καθηγητές μου. Μια μέρα είπα πως αυτά τα φάρμακα-
χαρακτήρες πρέπει να γίνουν παράσταση θεατρική. Ο Μαρκους Φερνάντεζ μου είπε
είναι μια σπουδαία ιδέα. Την μοιράστηκα με την πολυτιμή Κωσταντίνα
Βισβιροπούλου μετά με την ομάδα μας, φτιάξαμε την αίτηση για το Σταύρος Νιάρχος
και όλα πήραν το δρόμο τους.
Τι εννοούμε με τον όρο
«ομοιοπαθητικές ιδιοσυγκρασίες»;
Κάθε άνθρωπος εχει ένα μοναδικό τρόπο που αντιδρά,
αντιλαμβάνεται τα πάντα γύρω του, αυτό είναι λόγω της ιδιοσυγκρασίας του. Πόσο
ευαισθητος είναι, τί του αρέσει, πώς κοιμάται, τι τρώει, πώς θυμώνει και τα
λοιπά. Ομοιοπαθητικές ιδιοσυγκρασίες σημαίνει, «η ιδιοσυγκρασία που είναι ο
καθένας μας στην Ομοιοπαθητική». Δηλαδή με ποιό φάρμακο της Ομοιοπαθητικής
είναι όμοιος. Π.χ θα λέγαμε εγώ ιδιοσυγρασιακά είμαι Φωσφορος κι εσείς Πλάτινα.
Το ίδιο το θέατρο έχει
ως στόχο να βάλει τον θεατή σε μια διαδικασία συμμετοχής με τελικό στόχο την
κάθαρση, η ομοιοπαθητική πως συμβάλλει περαιτέρω σε αυτή την διαδικασία;
Όταν βρείς μέσα σε μία πλοκή το όμοιο σου, τότε
συναισθάνεσαι, συμπονάς, συμπάσχεις. Βρίσκεις δηλαδή το όμοιο Πάθος σου. Την
Ομοιοπαθητική σου. Αυτή η διαδικασία που παραπέμπει στο Αριστοτέλειο θέατρο της
κάθαρσης, έχει μια θεραπευτική ιδιότητα. Αισθάνομαι αυτό που νιώθεις και μαζί
πηγαίνουμε προς την κάθαρση. Αυτό συμβαίνει όταν το άτομο νιώσει ασφάλεια και
σταματήσει τη φωνή της κριτικής αλλά οδηγηθεί από καρδιάς. Αυτό καλείτε να
κάνει και ο ομοιοπαθητικός όταν πάμε για θεραπεία στο γραφείο του. He is the unprejudiced observer. Samuel Hahnemann.
Πόσο απέχει το Hahnemann από την ιστορία του Mike Bartlett “Dr. Foster;”
Όχι πολύ, οι ήρωες των τριγώνων είναι παρόμοιοι με αυτούς της
σειράς Ντόκτωρ Φόστερ, η πλοκή επίσης είναι επηρεασμένη από τη σειρά. Πρόκειται
για μία ιστορία απιστίας. Ο Μαικ Μπάρτλεττ είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας.
Λέει πολύ λίγα λόγια αλλά ότι πεί είναι αιχμηρό και βαθύ. Μιλάει κατ ευθείαν
στη φαντασία και στον συναισθηματικό κόσμο του ατόμου. Όταν βλέπεις κάτι δικό
του ιδικά στο θέατρο λες , σιγά μωρέ μια απλή ιστορία είναι. Μετά όμως κάνεις
ΟΥΠΣΣΣΣ και τινάζεσαι από την καρέκλα σου.
Σε ποιο βαθμό
εμπλέκονται οι θεατές ενεργά σε όλη αυτή την θεατρική εμπειρία;
Στην παράσταση οι θεάτες μας
εμπλέκονται διακριτικά αλλά παράλληλα δυναμικά μες την πλοκή. Αυτό κάνει την
παράσταση πολύ πλούσια και ζωντανεύει την ατμόσφαιρα, μιάς και οι ηθοποιοί
ξέρουμε κάθε βράδυ τα λόγια που θα πούμε, πότε θα χτυπήσει, η πόρτα κτλ. Όταν
το κοινό παίρνει μέρος δεν έχεις την παραμικρή ιδέα τί θα γίνει, πώς θα
αντιδράσουν, αν θα αντιδράσουν και αυτό από μόνο του έχει μία συνδεση με την
πραγματική ζωή. Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί στο επόμενο λεπτό, δεν μπορούμε να
προετοιμαστούμε για το τι θα γίνει πρίν γίνει. Η διάδραση δίνει ζωή στο θέατρο,
η γνώμη του θεατή είναι συμαντική, και η σκηνοθεσία αλλάζει κάθε βράδυ από το
κοινό και όχι από εμένα.
Μιλήστε μας για το
ξεκίνημα και την πορεία της ομάδας COEVAL 1.
Ξεκινήσαμε στην Αγγλία και μετά αμέσως εδώ. Σαν στόχο μας
έχουμε το να μην θεατρινίζουμε τα λόγια μας σαν τα λέμε στη σκηνή. Να μην
κάνουμε παραστάσεις που έχουν ξαναγίνει. Να κάνουμε το κοινό μέρος των
παραστάσεων σαν να είναι και οι ίδιοι συντελεστές της παράστασης. Να ακούμε τη
γνώμη του θεατή, και όσο μπορούμε να μαθαίνουμε πράγματα από τις παραστάσεις
μας τα οποία δεν είναι γνωστά στο ευρή κοινό. Οι παραστάσεις μας φέρουν και ένα
επιμορφωτικό στοιχείο.
Ποιες είναι οι φιλοδοξίες τόσο οι δικές σας όσο και της
ομάδας;
Να μείνουμε ενωμένοι, να ακούμε λειτουργικά ο ένας τον άλλο,
να κατανοούμε ακόμα και σε ώρες κρίσεις οτι ο απέναντί μας έχει το δικό του
Γολγοθά που περνάει, και να μην είμαστε «ντίβες» στην συμπεριφορά μας. Νιώθω
πως η μεγαλυτερη αξία σε αυτή τη δουλειά ειναι να παραμένουμε άνθρωποι, με
σεβασμό και γαλήνη. Πρωτα να υπάρχει η ευγένια και μετά όλα τα άλλα. Το μάθαμε
στο Λονδίνο αυτό, με τη Κωσταντίνα και είναι μεγάλος θυσαυρός. Η ευγένια πρώτα απ όλα/ μεγαλείο.
Το Hahnemann 1 προοικονομεί μια συνέχεια, θα
ακολουθήσει και δεύτερο μέρος ;
Δουλεύουμε για το Hahnemann VOL.2 για το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, για
την περίοδο Οκτ/Νοεμβ 2019 και για τις
«Ανθρωπότητες» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά Ιούνιο 2019. Στο Μέγαρο Μουσικής θα
φτιάξουμε την συνέχεια του Hahnemann Vol 1., το Vol.2 και στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά θα
φτιάξουμε μια παράσταση με θέμα την γεννεοδωρεία του ατόμου που ζεί ανέστιος. Ο
Κ. Διαμαντής, η ομάδα του, εμείς, αλλά και άλλες ομάδες θα απασχολήσουν το κοινό με καλλιτεχνικά
δρόμενα τα οποία μιλούν για θέματα όπως η παιδική κακοποίηση, ψυχικές ασθένιες,
οι ανέστιοι του Πειραιά και άλλα πολύ σπουδαία θέματα. Είναι μια πολύ όμορφη
κίνηση που θα ευαισθητοποιήσει το κοινό την καλοκαιρινή περίοδο.
Συνέντευξη στην
Δέσποινα Ραμαντάνη
Ταυτότητα της παράστασης
Κείμενο: Άννα Δανέζη /
Μάκης Κατσούλης
Σκηνοθεσία: Άννα
Δανέζη
Σκηνικά: Κωνσταντίνα
Βισβιροπούλου
Φωτογραφία/artwork:
Thierry Watrinet
Βοηθός Σκηνοθέτη:
Ιωάννης Καταγάς
Οργάνωσης Παραγωγής:
Ορέστης Τάτσης, Λία Κίκερη
Παραγωγή: COEVAL I C.I.C Theatre Company
Digital Artist: Αλέγια
Παπαγεωργίου
Χορηγός: Ίδρυμα
Σταύρος Νιάρχος
Παίζουν:
Λουκία Μπάτση, Πάνος
Ιωσηφίδης, Τάσος Κορκός, Πηνελόπη Φλουρή, Μαίρη Φώφη Ανέστου, Βαγγέλης
Παπαδάκης, Βίκυ Μαιδανόγλου, Χριστιάνα Λαδοπούλου, Κωνσταντίνος Σειραδάκης,
Άννα Δανέζη, Δήμητρα Παπουρτζή.
INFO
Παραστάσεις κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 20.00 μ.μ
Τιμές εισιτηρίων 12 ευρώ γενική είσοδος. 8 ευρώ μειωμένο
Διάρκεια παράστασης 200 λεπτά
Παραστάσεις κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 20.00 μ.μ
Τιμές εισιτηρίων 12 ευρώ γενική είσοδος. 8 ευρώ μειωμένο
Διάρκεια παράστασης 200 λεπτά
