Μια λίστα διαφορετική. Ούτε για ψώνια. Ούτε για δουλειές. Όχι για όλα τα πράγματα που πρέπει υποχρεωτικά να θυμηθείς. Αλλά για "Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα" που δεν πρέπει να ξεχνάς. Όσο ζεις. Για να μπορείς να συνεχίζεις. Σε όλα υπάρχει μια ρωγμή και από κει μπαίνει μέσα το φως, λέει ο Λέοναρντ Κοέν και αυτή ακριβώς παλεύει να βρει και να διατηρήσει ανοιχτή το πολυβραβευμένο έργο των Ντάνκαν Μακμίλαν και Τζόνι Ντόναχο, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον Μάρτιο που μας πέρασε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, σε μετάφραση Αντώνη Γαλέου και εξαιρετική προσαρμογή στην ελληνική πραγματικότητα της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη, με την ηρωίδα, εν προκειμένω την Μελίνα Θεοχαρίδου σε μια χειμαρρώδη ερμηνεία, να κόβει τελικά το νήμα της φαντασίας έπειτα από 1.000.000 όμορφες εικόνες και συναισθήματα όσο μακρυά μπορεί να φτάσει η "αλφαβήτα σε όλες τις γλώσσες", "τα χρυσόψαρα και η μνήμη τους", "τα όνειρα στα οποία πετάς", "τα ταξίδια", "οι αναμνήσεις", η "Οδύσσεια του διαστήματος" του Κιούμπρικ ή "το αίσθημα της γλυκιάς, αγνής και πλήρους γαλήνης που ακολουθεί την συνειδητοποίηση πως μπορεί μεν να έχουν πάει όλα στραβά, αλλά είναι μαθηματικά αδύνατο πια να συμβεί κάτι χειρότερο."
Το Bob Theatre Festival έκλεισε φέτος δέκα χρόνια μετάγγισης της ελληνικής νεανικής θεατρικής σκηνής με φρέσκο αίμα.. και τα γιόρτασε με την ένταξη του στις προφεστιβαλικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου στον χώρο της Πειραιώς 260, παρουσιάζοντας ένα πλούσιο πρόγραμμα παραστάσεων, ανάμεσα στις οποίες και το έργο των Ντάνκαν Μακμίλαν και Τζόνι Ντόναχο, "Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα", που είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στον χώρο Ε.
Με μόνο σκηνικό την φαντασία και την συμμετοχική διάθεση των θεατών το έργο ξεκινά μια τυπική μέρα του 1992 όταν η μαμά ενός εφτάχρονου παιδιού κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Τότε εκείνο ξεκινά να γράφει μια λίστα με όλα τα υπέροχα πράγματα για τα οποία αξίζει κανείς να ζει.. Στην αρχή γράφει χωρίς σκοπό, χωρίς αξιολογική κλίμακα, με μόνο κριτήριο κάθε εμπειρία να είναι μοναδική και να αξίζει πραγματικά. Επαναλήψεις δεν χωρούν για κανέναν λόγο. Η λίστα της Μελίνας μοιάζει με ένα ιδιότυπο ημερολόγιο, που απηχεί τις ανάγκες και τις αλλαγές και τις συναισθηματικές μεταπτώσεις ενός κοριτσιού από την παιδική ηλικία ως την εφηβεία και από εκεί στην ενηλικίωση, με κύριο στόχο να κρατήσει την μαμά της στην ζωή και έπειτα να κρατήσει τον εαυτό της στην φωτεινή πλευρά της ζωής.
Στην αρχή το "παγωτό στην Αθηναία", το "μπουγέλο - και χωρίς καύσωνα!", το καρουσέλ ή τα συγκρουόμενα στα Αηδονάκια (και γενικά τα Αηδονάκια), το βραδινό γάλα (με ή χωρίς κακάο), το να κρύβεσαι μέσα στο στρουμφόσπιτο, ο σπάιντερμαν, οι θάντερκατς, τα μακαρόνια με κιμα, το Μίκυ Μάους κρυμμένο στο μπουφάν ή τα κόκκινα λουστρίνια (κι ας πονάς) μοιάζουν ικανά να αντέξουν όλο το βάρος του κόσμου. Στην εφηβεία δίνουν την σκυτάλη στους Beatles και στην φωνή της Nina Simone (χωρίς να ξεχνούν το παγωτό στην Αθηναία), σε βόλτες στην Πλάκα, ορθοπεταλιές και ζεστή κρέπα με λιωμένη λάκτα, μπανάνα και μπισκότο. Και εξαπλώνονται σαν επιδημία αισιοδοξίας παντού σε όλο το σπίτι, σε κάθε έπιπλο, ακόμα και πάνω στο ψωμί από προζύμι με ανεξίτηλο μαρκαδόρο. Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου, φαίνονται αστεία, μπροστά σε μια σοκολατίνα και μια νουγκατίνα, αντί για πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό... Όλα αυτά ώσπου να αναμετρηθεί εκτός από την κατάθλιψη και την αυτοκτονική τάση που ως τότε νικούσε κατά κράτος και με την ενηλικίωση και τον έρωτα που τώρα πια ρίχνουν βαριά την σκιά τους σε όσα μέχρι χθες έμοιαζαν να συμπυκνώνουν όλο το νόημα της ζωής. Όμως παρ' όλα αυτά η λίστα συνεχίζει με τα άπειρα καινούρια πράγματα που έχει να ζήσει και να μάθει κανείς, ως την πρόταση γάμου, την τελετή του γάμου, το πάρτι του γάμου, τον μήνα του μέλιτος, το καινούριο σπίτι, το καινούριο αυτοκίνητο, τον καινούριο λογαριασμό, τον καινούριο γάτο, τις πρώτες σκιές, το φόβο της κατάθλιψης που δεν έπαψε ποτέ... και εκεί λίγο πριν το εκατομμύριο σταματά για άλλη μια φορά για να κοιτάξει αυτή την φορά κατάματα την απώλεια και μπροστά στην πιο μεγάλη θλίψη να αρχίσει απλώς να μετρά από την αρχή: - "1. Παγωτό από την Αθηναία", ως το 1,000,000 υπέροχα πράγματα για τα οποία αξίζει να ζεις!
