Pages

ΤΟ THEATER.VIEW ΣΤΗΝ "ΝΙΚΗ" ΤΟΥ ΧΩΜΕΝΙΔΗ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ 20.04 ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟΝ (ΙΜΕ)


Την είδαμε και την απολαύσαμε. Όχι μόνο για τις έξοχες ερμηνείες και την εξαιρετικά πετυχημένη σκηνοθετική ματιά του Σταμάτη Φασουλή, που όπως κάθε φορά δικαιώνει την επιλογή μας να παρακολουθούμε και να ακολουθούμε τις παραστάσεις του, μεταφέροντας επί σκηνής ένα μυθιστόρημα με συνολική διάρκεια περίπου τεσσάρων ωρών μαζί με το διάλειμμα τόσο γρήγορα και ανάλαφρα όπως σχεδόν περνά η ζωή μας με τις χαρές και τις στεναχώριες της, τα γέλια και τα δάκρυα, τα πάνω και τα κάτω της, αλλά κυρίως γιατί το έργο του Χρήστου Χωμενίδη, υπερίπταται κι αυτό, όπως η ηρωίδα του, πάνω από ιδεολογίες και τραγωδίες με μια ματιά ψύχραιμη και αποστασιοποιημένη, γεμάτη ευαισθησία και ανθρωπιά που παίρνει χρώματα από την παλέτα της ιστορίας για να ζωγραφίσει με μια μόνο λέξη το νόημα της ζωής και μέσα του να κλείσει τον έρωτα ως την μεγαλύτερη επανάσταση.
Άνθρωποι πονεμένοι, άνθρωποι που αγωνίστηκαν και νικήθηκαν, που είδαν τις ζωές τους να καταστρέφονται όμως στάθηκαν στα πόδια τους και "άνθισαν" ξανά. Άνθρωποι γενναίοι και αδύναμοι, Άλλοι με την φλόγα της δημιουργίας και άλλοι με την φλέβα της παγαποντιάς. Όλοι τους κάτω από την σκέπη της ίδιας οικογένειας, και της ίδιας πατρίδας, όπως την εννοεί ο καθένας.
Αν και μιλά για εποχές έντονων εθνικών και κοινωνικών αναταράξεων με ανεξίτηλο ως το τέλος το στίγμα του ιδεολογικού διχασμού και για χρόνια γεμάτα δυσεπούλωτες μέχρι και σήμερα ίσως πληγές, το έργο αφουγκράζεται με διάθεση συμφιλίωσης τους κραδασμούς της ιστορίας και σκύβει με κατανόηση πάνω από τα πάθη και τα λάθη των ανθρώπων, κοιτάζοντας τους με ένα βαθύ αίσθημα συγχώρεσης και άφεσης αμαρτιών. 
Ας μην ξεχνάμε εξ' άλλου πως η Νίκη, την οποία υποδύεται στην ώριμη εκδοχή της η Φιλαρέτη Κομνηνού, σε μια ερμηνεία που συνιστά το κέντρο βάρους της παράστασης, κοιτά προς τα πίσω τη ζωή της και τις σημαντικότερες στιγμές αυτού του τόπου από το πουθενά. Από εκεί που ο χρόνος δεν υπάρχει πια. Έχει παγώσει και μαζί του τα πρόσωπα και οι αναμνήσεις. Και έτσι όπως στέκονται ακίνητες σαν αγάλματα μπορεί πια η ίδια να τις πλησιάσει, να τις αγγίξει, να τις κοιτάξει κατάματα, να τους μιλήσει, και να τους πει όλα εκείνα που για χρόνια σιγόβραζαν μέσα της και κρατούσαν την ψυχή της φυλακισμένη. Γιατί τώρα πια δεν την πληγώνουν, δεν την θυμώνουν, δεν την πνίγουν. Γιατί τώρα πια τα πρόσωπα γίνονται ένα και οι αλήθειες της όπως και η ίδια ανήκουν σε όλους και σε κανέναν. 
Η εξαιρετικά εύρυθμη σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή, σε συνδυασμό με την μουσική, τα τραγούδια- εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι η ερμηνεία της Ευαγγελίας Μουμούρη στον ρόλο της θείας Μαρκέλας, αρτίστας του ελαφρού και λαϊκού τραγουδιού και ανερχόμενης ηθοποιού δίνει στην παράσταση μια εύθυμη νότα απαραίτητη για να εξισορροπήσει το βάρος των τραγικών γεγονότων που εκτυλίσσονται- και τις σκηνικές δυνατότητες που προσφέρει η αίθουσα του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, συμβάλλουν στην οικονομία του χρόνου και δημιουργούν ένα ομοιόμορφο και καλαίσθητο αποτέλεσμα. Η αφηγηματική λιτότητα έγκειται περισσότερο στην δομή της ιστορίας, που αφού κάνει ένα φλας μπακ στο παρελθόν πιάνει τα  γεγονότα από την αρχή χωρίς άσκοπες φλυαρίες και μέσα από την γρήγορη εναλλαγή των σκηνικών τα χωρίζει σε μικρά, συνοπτικά κεφάλαια βουτηγμένα στην συλλογική και την ατομική μνήμη ταυτόχρονα.


Η ιστορία της χώρας είναι και η ιστορία των χαρακτήρων και το αντίστροφο. Σαν την γιαγιά Σεβαστή- που έξοχα υποδύεται η Μίρκα Παπακωνσταντίνου μέσα από μια ερμηνεία που ελίσσεται μοναδικά ανάμεσα στο δραματικό και στο κωμικό-έτσι κι η Ελλάδα βλέπει τα παιδιά της να χάνονται πότε από λάθη δικά τους και πότε από λάθη άλλων,  να πολεμούν πότε για την ελευθερία και πότε μεταξύ τους. Όμως εκείνη δεν παίρνει θέση. Αγαπά όλα της τα παιδιά. Αριστερά και δεξιά και όλα τα παιδιά του κόσμου, και στέκεται πλάι τους με εκείνη την μόνιμη αγωνία, και την ακούραστη υπομονή να σέρνεται από βάσανο σε βάσανο με μερικές αναλαμπές ευτυχίας και ξεγνοιασιάς και το ανεξάντλητο κουράγιο να προσφέρει και να ελπίζει σε καλύτερες μέρες, που άλλοτε έρχονται και άλλοτε όχι. 
Ίσως η Νίκη να μην είναι το μόνο θύμα στην ιστορία αυτή, αφού όλα τα πρόσωπα πέφτουν λίγο πολύ θύματα των επιλογών τους ή των επιλογών άλλων  μερικές φορές χάνοντας ένα κομμάτι από τον εαυτό τους και άλλες φορές πληγώνοντας κάποιο από τα πρόσωπα που αγαπούν, είναι όμως το πιο τραγικό πρόσωπο για τον τρόπο που καλείται να διαχειριστεί έναν βαθύτερο, εσωτερικό διχασμό που τίθεται ως δίλημμα ανάμεσα στην συλλογική και την ατομική ελευθερία. Έχοντας ζήσει τις φυλακές και τις εξορίες από παιδί, τους κόπους και τις θυσίες των γονιών της για έναν καλύτερο κόσμο, τις πολιτικές διώξεις, τον φόβο, την σύγχυση και την ατέρμονη μοναξιά που της στέρησε την παιδική αθωότητα και την εφηβική τρέλα και την γέμισε με μια τεράστια ευθύνη μπροστά σε ολάκερη την ανθρωπότητα προτού καλά καλά προλάβει να καταλάβει τον εαυτό της, η Νίκη αρθρώνει έναν λόγο οργισμένο, αυθάδικο, σχεδόν ισοπεδωτικό γεμάτο θυμό για όσα οι γονείς της της στέρησαν. έναν λόγο που μπροστά στα ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκαν οι γονείς  ακούγεται εγωιστικός, δεν παύει όμως να αντικατοπτρίζει την δική της αλήθεια.


Στους ρόλους του Αντώνη και της Άννας Αρμάου, που υποδύονται τους γονείς της Νίκης ο Στέλιος Μάινας - που όπως σε κάθε ρόλο που υποδύεται στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο αποτελεί σχολείο για κάθε νέο ηθοποιό.Ένας άνθρωπος που δεν χορταίνεις να τον βλέπεις να παίζει επί σκηνής και να μεταλλάσσεται από ρόλο σε ρόλο. - και η Γωγώ Μπρέμπου εδώ σε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις της, σε μια εξαιρετικά δυναμική ερμηνεία, γεμάτη πάθος, εννοώντας κάθε λέξη που λέει επί σκηνής. Επαναστάτρια, σύζυγος, και μάνα που και εκείνη όπως και ο σύζυγος της βρίσκονται προδομένοι από όσα και όσους πίστεψαν και κοιτούν με πικρία και καχυποψία έναν κόσμο τόσο διαφορετικό από εκείνον για τον οποίο αγωνίστηκαν, έναν κόσμο καταστροφικό όπως καταστροφικός είναι για εκείνους και ο έρωτας της κόρης τους Νίκης, που στην έφηβη εκδοχή της υποδύεται η Ευγενία Δημητροπούλου με τον 25χρονο Αλέξανδρο Στρόφαλη, που υποδύεται ο Μάξιμος Μουμούρης. Ένα πολύ καλό ζευγάρι επί σκηνής, με την απαιτούμενη χημεία για να εκφράσει όλη αυτή την σφοδρότητα, την ορμή και την τρέλα του έρωτα με την πρώτη ματιά που θα σημαδέψει και θα καθορίσει για πάντα την ζωή της ηρωίδας, επαναπροσδιορίζοντας την επανάσταση ως πράξη ατομικής υπέρβασης και ελευθερίας. 

Ταυτότητα Παράστασης

Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής
Θεατρική διασκευή: Σταμάτης Φασουλής – Γιώργος Λύρας
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς – Γιάννης Μουρίκης
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Χορογραφίες: Δημήτρης Παπάζογλου
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώργος Λύρας

Διανομή

Φιλαρέτη Κομνηνού, Στέλιος Μάινας, Ευγενία Δημητροπούλου, Γωγώ Μπρέμπου Ευαγγελία Μουμούρη, Σοφία Φαραζή, Μάξιμος Μουμούρης, Αλέξανδρος Καλπακίδης.
Στο ρόλο της γιαγιάς Σεβαστής η Μίρκα Παπακωνσταντίνου.
Την Νίκη σε μικρή ηλικία ερμηνεύουν σε διπλή διανομή: Αναστασία Γουλιάμου & Αυγή Σταυροπούλου.

Παίζουν αλφαβητικά: Νεκταρία Γιαννουδάκη, Δημήτρης Γκοτσόπουλος, Βερόνικα Δαβάκη, Δημήτρης Δεγαΐτης, Γιώργος Δεπάστας, Λήδα Καπνά, Αυγουστίνος Κούμουλος, Κίμων Κουρής, Κωνσταντίνος Μαγκλάρας, Δανάη Μπάρκα, Πάνος Μπόρας, Φοίβος Ριμένας, Αχιλλέας Σκεύης, Κώστας Φαλελάκης, Βάσια Χρήστου



Ημέρες και Ώρες Παραστάσεων
Τετάρτη      19:00
Πέμπτη        19:00
Παρασκευή 20:00
Σάββατο      20:00
Κυριακή       18:30

Τιμές Εισιτηρίων

Κανονικό εισιτήριο:
VIP: 35€, Α Ζώνη: 30€, Β Ζώνη: 25€, Γ Ζώνη: 20€, Θεωρείο: 15€

Φοιτητικό / Νεανικό:
VIP: 30€, Α Ζώνη: 25€, Β Ζώνη: 20€, Γ Ζώνη: 15€, Θεωρείο: 12€

Ανέργων:
VIP: 28€, Α Ζώνη: 23€, Β Ζώνη: 18€, Γ Ζώνη: 14€, Θεωρείο: 12€

Α.Μ.Ε.Α.: Πλατεία: 15€, Θεωρείο: 10€

Προπώληση Εισιτηρίων

Εισιτήρια για όλες τις παραστάσεις προπωλούνται:
  • Στην ηλεκτρονική διεύθυνση tickets.theatron254.gr
  • Στο ταμείο του «ΘΕΑΤΡΟΝ», Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Πειραιώς 254, Ταύρος.

  • Τηλεφωνικά στο 212 254 0300 με χρέωση πιστωτικής κάρτας

Πληροφορίες Πρόσβασης 

  • Λεωφορείο: 049 (Πειραιάς-Ομόνοια),
    στάση ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

  • Λεωφορείο: 914 (Ομόνοια-Πειραιάς-Παλαιά Κοκκινιά),
    στάση ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

  • Τρένο (γραμμή ΗΣΑΠ): ηλεκτρικός σταθμός Καλλιθέας
ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΧΩΡΟΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ