ΛΟΡΑΝ ΣΕΤΟΥΑΝ
ΕΝΑΣ ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΝ ΕΦΕΡΕ ΣΤΟ
ΘΕΑΤΡΟ, ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΝ
ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘHΝΑ
Στα 37 του χρόνια ο Λοράν
Σετουάν έχει σκηνοθετήσει
ήδη στα μεγαλύτερα γερμανικά
θέατρα, ενώ το 2008 του απο-
νεμήθηκε υποτροφία από το
κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας
ως εξαιρετικού νέου καλλιτέ-
χνη, καθώς και το βραβείο
Wild Card της Πολιτιστικής
Πρωτεύουσας της Ευρώπης
από την επιτροπή του τριετούς
Φεστιβάλ της Ρουρ.
Αυτές τις μέρες βρέθηκε
στην Αθήνα για τις πρόβες
της παράστασης «Λεόντιος
& Λένα», του Γκέοργκ Μπί-
χνερ, που ανεβαίνει μετά το
Πάσχα στην Νέα Σκηνή
«Νίκος Κούρκουλος» του
Εθνικού.
Η σκέψη να γίνει ηθο-
ποιός ή να ασχοληθεί με το
θέατρο δεν του είχε περάσει
ποτέ από το μυαλό. Ο ίδιος
άλλωστε σπούδαζε χημικός-
μηχανικός στο Παρίσι,
όμως ένας έρωτας και μια
διπλωματική εργασία τον
οδήγησαν στη Γερμανία.
«Άρχισα να πηγαίνω στο
θέατρο και ακούγοντας τη
γερμανική γλώσσα επί σκη-
νής συνέβη κάτι μέσα μου
που με έκανε να μη θέλω
πλέον να γίνω μηχανικός.
Μετά το τέλος των σπουδών
μου ακολούθησε η πρα-
κτική. Πέρασα έξι μήνες σε
μια αμερικανική εταιρεία,
μέσα σε πληκτικές συναν-
τήσεις με πολύ έξυπνους
ανθρώπους, τους οποίους
όμως έβρισκα βαρετούς.
Έτσι στράφηκα στο θέατρο
ως ένα μέσο που θα μου
προσέφερε διαφορετική
οπτική της κοινωνικής
πραγμα τικότητας, διαδρα-
ματίζοντας έναν πιο ενεργό
ρόλο στο παιχνίδι της
ζωής».
Αρχικά του είχε προταθεί
να ανεβάσει Ζενέ. «Πιστεύω
ότι θα ήταν τέλειο να ανε-
βάσω ένα έργο όπως το
“Μπαλκόνι”, όπως μου είχε
ζητηθεί. Όμως θα έπρεπε να
γίνει με έναν πιο παραδο-
σιακό τρόπο και δεν ήθελα
κάτι τέτοιο. Αμέσως μετά
μου πρότειναν αυτό το
έργο, το οποίο βρήκα εξαι-
ρετική ιδέα».
Ο Μπίχνερ είναι άλλωστε
ο αγαπημένος του θεατρι-
κός συγγραφέας: «Εκείνο
που έχει μεγαλύτερη σημα-
σία στον Μπίχνερ δεν είναι
οι χαρακτήρες, αλλά η
γλώσσα ως έκφραση επιθυ-
μίας. Η επιθυμία αυτή είναι
και το ζωντανό στοιχείο στο
θέατρο που κάνω».
Γι’ αυτό και στις οντισιόν
έψαχνε περισσότερο για
ηθοποιούς που να μπορούν
να μιλάνε τη γλώσσα του
Μπίχνερ, επιλέγοντας έτσι
διαφορετικά πρόσωπα που
να ερμηνεύουν εναλλάξ τον
Λεόντιο και τη Λένα, με
μόνο σταθερό χαρακτήρα
τον Βαλέριο, «έναν πρα-
κτικό φιλόσοφο της ζωής
χωρίς ιδανικά».
Το κάστινγκ διήρκεσε
δυο ημέρες, μέσα στις
οποίες πρέπει να είδε γύρω
στους 25-30 ηθοποιούς. «Το
σκεπτικό πίσω από την επι-
λογή ήταν η ενέργεια που
απέπνεε κάθε ηθοποιός.
Δεν γνώριζα ποιος ήταν ο
καθένας, όμως μπορούσα
να αισθανθώ την επιτυχία
που κουβαλούσε στον
τρόπο που κινούνταν πάνω
στη σκηνή».
Με το έργο αυτό ο
Σετουάν ολοκληρώνει τον
κύκλο των έργων του Μπί-
χνερ που έχει σκηνοθετή-
σει, αναδεικ νύοντας μέσα
από την ποιητική θανάτου
που αναπτύσσουν οι πρω-
ταγωνιστές του αντισυμβα-
τικού αυτού κειμένου το
πραγματικό νόημα της αγά-
πης και τα γνήσια κίνητρα
που σημασιοδοτούν την
έννοια της απόλυτης επιθυ-
μίας!
ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΡΑΜΑΝΤΑΝΗ
WWW.METROGREECE.GR
