Το
έργο αναφέρεται στον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ Κόκκινων και Λευκών στη νεοϊδρυθείσα
Σοβιετική Ένωση τη δεκαετία του 1920. "
Απέναντι
στο Κομματικό Δικαστήριο στέκεται ένας δήμιος της Επανάστασης, ο Α, ο οποίος
έχει εκτελέσει τον προκάτοχο του τον Β. Ο λόγος είναι ότι ο Β άφησε ελεύθερους
τρεις κρατούμενους, επειδή δεν ήταν σίγουρος για την ενοχή τους και αμφέβαλλε
για το νόημα του εκτελεστικού αποσπάσματος.
Στην
πορεία του έργου ο Α κυριεύεται και εκείνος από αμφιβολίες για την ύπαρξη
νοήματος στις εκτελέσεις εχθρών της Επανάστασης, όμως το Κόμμα δεν τον
απαλλάσσει από το πόστο του.
Ο Α
έχοντας χάσει τον ίδιο του τον εαυτό, έχοντας ταυτιστεί με την εργασία του
δημίου, σκοτώνει έναν “εχθρό” με το σώμα του, ποδοβολώντας πάνω του.
Στη
συνέχεια και αφού δεν είναι πια χρήσιμος για τον αγώνα της Επανάστασης,
οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Η
ανάγκη δημιουργίας της παράστασης ξεκινά από μια μεγάλη αδυναμία κατανόησης της
ανθρώπινης βίας και της χρήσης της προς όλες τις κατευθύνσεις. Απορία πάνω στο
πώς ο άνθρωπος από homo sapiens εξελίχθηκε
σε homo violens, βίαιο
άνθρωπο. Γενοκτονίες, φόνοι βιασμοί, τρομοκρατία, εθνοκαθάρσεις, εμφύλιοι
πόλεμοι, παγκόσμιοι πόλεμοι. O κατάλογος
των μορφών βίας είναι ανεξάντλητος και τον συναντάμε συνεχώς σε όλα τα μήκη και
πλάτη της γης.
Με
τους προβληματισμούς και τα ερωτήματά μου να μεγεθύνονται όσο περισσότερο
έψαχνα γύρω από το ζήτημα της βίας και στην προσπάθεια μου να εξηγήσω τον ίδιο
το λόγο για τον οποίο με απασχολεί, βρέθηκα μπροστά στο έργο Mauser του
γερμανού συγγραφέα Heiner Müller. Το έργο
αυτό γράφτηκε το 1970. Είναι το μοναδικό έργο του Müller που
απαγορεύτηκε επισήμως και στο έδαφος της Ανατολικής Γερμανίας. Ο τίτλος του
αναφέρεται στο φημισμένο τουφέκι Mauser 98, διάσημο
για την αντοχή του και την αξιοπιστία του. Η αποσπασματικότητα του λόγου και το
γεγονός ότι το έργο στην πραγματικότητα θα μπορούσε διαδραματίζεται οπουδήποτε
και οποτεδήποτε με άφησαν να φανταστώ ελεύθερα πάνω στο κείμενο. Η σχέση του
συγγραφέα με την αρχαία ελληνική τραγωδία και οι έννοιες όπως δικαιοσύνη,
ενοχή, πατρίδα, οικογένεια, κράτος, ελευθερία καθιστούν το έργο διαχρονικό αλλά
και επίκαιρο.
Απώτερος
στόχος της παράστασής μας είναι να αναρωτηθούμε για την ατέρμονη ανάγκη του
ανθρώπου να κρύβεται πίσω από κατασκευασμένα προσωπεία, συστηματοποιημένες
ομάδες που καταδικάζουν το διαφορετικό και να αναδείξουμε το ζωντανό σώμα το
οποίο κουβαλάει μέσα του τη μνήμη της βίας, η οποία είναι πάντα καταστροφική.
Χωρίς
κριτική διάθεση και χρωματισμένη πολιτική σκέψη, ανίκανοι για μεγάλες
κοινωνικές αλλαγές όμως ικανοί για τεράστιες εσωτερικές μετακινήσεις ψάχνοντας
δρόμους επικοινωνίας με τους συνανθρώπους μας, θέλουμε να αναρωτηθούμε μαζί με
το κοινό “γιατί ο άνθρωπος σκοτώνει άνθρωπο;”
Συγγραφέας:
Heiner Müller
Μετάφραση:
Ελένη Βαροπούλου, (εκδόσεις Άγρα)
Σκηνοθεσία:
Κλήμης Εμπέογλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Ζησούδη
Μουσική: Στέφανος Συμινελάκης
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Σχεδιασμός Σκηνικού: Νίκος
Κυριακόπουλος
Κοστούμια: Μυρτώ Σαρμά
Ειδικές Κατασκευές: Μπλερίμ Δαμπιράι
Επικοινωνία:
Χρύσα Ματσαγκάνη
Παίζουν: Έβελυν Ασουάντ, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Αγγελική Ζησούδη,
Γιώργος Κισσανδράκης
Παραστάσεις:
(από 5 Δεκεμβρίου 2016 έως 10 Ιανουαρίου
2017)
Δευτέρα,
Τρίτη , ώρα έναρξης: 21.00
Διάρκεια
Παράστασης: 60’
Τιμές
Γενική Είσοδος: 10€ , Φοιτητικά, Ανέργων: 5€
Τηλέφωνο Κρατήσεων: 6944 251618 & 6970 992262
Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr
