Το έργο του ΔημήτρηΔημητριάδη, Insenso, ανεβαίνει σε παγκόσμια
πρεμιέρα στη σκηνή του Nixon, τον Μάϊο, σε σκηνοθεσία του Εμμανουήλ
Κουτσουρέλη. Πρόκειται για έναν
αριστουργηματικό μονόλογο, εμπνευσμένο από τη γνωστή ταινία του ΛουκίνοΒισκόντι Senso (1954),
τον οποίο ο συγγραφέας του Δημήτρης Δημητριάδης, χαρακτηρίζει ως “μια όπερα
χωρίς μουσική”.
Με αφορμή την
ηρωίδα του Βισκόντι ο Δημητριάδης δημιουργεί ένα νέο έργο με θέμα τη συνέχεια
του προσωπικού δράματος της ηρωϊδας και κατ’ επέκταση την αγωνία του ανθρώπου
απέναντι στον έρωτα, την προδοσία
και το ανέφικτο της ένωσης.
Το έργο αποδίδεται με μια
σύγχρονη σκηνοθετική προσέγγιση από δυο ηθοποιούς, την Σταμάτινα Παπαμιχάλη και
την Εύα Ψυλλάκη.
“ Όσο
ατελής κι αν είναι ο άνθρωπος όταν δίνει όσα δίνει είναι πολλά για έναν άλλον
άνθρωπο. Είναι πολλά όταν αυτός παίρνει όσα θέλει. Όσα δίνει ο άνθρωπος είναι πολλά όταν τα
παίρνει ένας άνθρωπος όσα θέλει. Ενας
άνθρωπος είναι πολύς για έναν άνθρωπο. Τίποτε περισσότερο δεν υπάρχει για τον
άνθρωπο από έναν άνθρωπο. Τίποτε δεν
γεμίζει τον άνθρωπο όσο ένας άνθρωπος”.
