ΜΑΡΙΝEΛΛΑ: EΝΑ
OΝΟΜΑ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡIΑ, EΝΑ
ΜΙΟYΖΙΚΑΛ ΣΤΟ ΠΑΛΛAΣ!
Έξι δεκαετίες από το 1950 ως σήμερα, εξήντα
έξι προσωπικά άλμπουμ, δεκαοχτώ κινημα -
τογραφικές εμφανίσεις και πενήντα χρόνια αδιά-
λειπτης και συ νεπούς προσφοράς στο ελληνικό
πεντάγραμμο συνθέτουν ένα από τα σημαντικό-
τερα κεφάλαια στην ιστορία της ελληνικής μου-
σικής, το οποίο ακούει στο όνομα Κυριακή Παπα-
δοπούλου ή κατά κόσμον Μαρινέλλα. Ανατρέ -
χοντας στους σημαντικότε ρους σταθμούς της
καριέρας της, ο Μιχάλης Ρέππας και ο Θανάσης
Παπαθανασίου υπογράφουν το έργο «Μαρινέλλα
-Το μιού ζικαλ» υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση
του Σταμάτη Φασουλή, που κάνει πρεμιέρα
σήμερα στο Παλλάς. Λίγο πριν από την επίσημη
πρεμιέρα του, οι τέσσερις βασικοί πρωτα γω -
νιστές της παράστασης, οι ζωές των οποίων
συμπλέουν επί σκηνής με την καριέρα της Ελλη-
νίδας ντίβας, σκιαγραφούν το δικό τους πορ -
τρέτο της κορυφαίας ερμηνεύτριας.
Αντώνης Λουδάρος: Από το «Σήμερα» και το
«Να παίζει το τρανζίστορ» μέχρι το «Καμιά
φορά» (που είναι και το αγαπημένο του
τραγούδι), έχει χορέψει, έχει γελάσει και
έχει κλάψει με τα τραγούδια της γυ ναί -
κας που ο ίδιος με μια φράση θα χαρα -
κτήριζε «μάνα». «...Όχι μόνο στο παιδί της,
αλλά σε όλους μας. Στις πρόβες, εμένα
μου έχει σταθεί σαν μάνα. Είναι πολύ
προστατευτι κή και έχει όλα εκείνα τα
στοιχεία που σε κάνουν να την αισ -
θανθείς σαν κάποιο τόσο οικείο όσο έναν
συγγενή, και ταυτό χρονα ποτέ δεν ξεχνάς
ότι είναι η Μαρινέλ λα».
Τζένη Μπότση: «…Με συντρόφευε από πολύ
μικρή, όταν άκουγα το “Τρανζίστορ” και
το “Σήμερα”, αργότερα κοντά στην
εφηβεία με το “Τολμώ” ως και τις “Μέλισ-
σες” με τον Σταμάτη Κραουνάκη». Για
εκείνη, είναι ένας άνθρωπος με πολύ
χιούμορ, μυαλό, στρατιωτική πειθαρχία,
αλλά και με μητρική τρυ φε ρότητα. «Η
δική μου απορία είναι, ύστερα από αυτή
την παράσταση, τι καλύτερο μπο ρεί να
μου δοθεί η ευκαιρία να κάνω;». Αγαπη-
μένο της τραγούδι «Πρώτη μου φορά που
αγαπάω τόσο».
Ευαγγελία Μουμούρη: Η Μαρινέλλα είναι
για εκείνη από τα πρώτα παιδικά της
ακού σματα στα τραπέζια της Κυριακής,
στο σπίτι του παππού της, τότε που τα
τραγούδια της ακούγονταν σαν να ‘ταν
συναυλία από τις γειτονικές αυλές.
«Εκείνο το περι στατικό που θυμάμαι ήταν
όταν είχαμε πάει σε ένα φιλικό σπίτι,
όπου άκουσα για πρώτη φορά τα τραγού-
δια της με τον Χατζή από το “Ρεσιτάλ”, το
οποίο μου άρεσε τόσο πολύ, που πήρα
σπίτι μου την κασέτα. Έπει τα φυσικά η
μητέρα μου την επέστρεψε και μου αγό-
ρασε δική μου, και τότε έκανα πρώτη
φορά δική μου τη Μαρινέλλα».
Μέμος Μπεγνής: «Είμαι πολύ τυχερός που
συνεργάζομαι με έναν άνθρωπο του
οποίου τα ακούσματα με γυρίζουν στην
ηλικία των εφηβικών μου χρόνων και
στην εποχή της αθωότητας. Είναι μια
γυναίκα γενναιόδωρη, χωρίς κανένα
απωθημένο έπειτα από τόση αγάπη που
έχει εισπράξει και αυτό είναι το μεγαλείο
της». Αγαπη μένα τραγούδια «Καμιά
φορά», «Σήμερα», «Ό,τι τραγουδώ».
METRO, 15/04/2010
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΡΑΜΑΝΤΑΝΗ
