Pages

Τατιάνα Λύγαρη : Το Κολιέ της Ελένης


Το Κολιέ της Ελένης ”


*Στο ζεύγμα Ανατολής – Δύσης ένα συγκινητικό έργο από την Carole Frechette για την προσμονή και την Ιθάκη της Απώλειας!*


Σε μια αόρατη κλωστή στερεωμένες όλες της οι βεβαιότητες και συνάμα όλες της οι ψευδαισθήσεις! Ο μόνος λόγος για να τις χάσει είναι για να τις ανακαλύψει απ’ την αρχή μέσα στο σύννεφο της  σκόνης  και στα ερείπια μιας ζεστής, πολύβουης και χαοτικής πόλης της Μέσης Ανατολής. Αυτό το χειμώνα η Τατιάνα Λύγαρη (Ελένη) επανέρχεται στην θεατρική σκηνή του Τρένου στο Ρούφ , ακολουθώντας μαζί με την Ανατολή Αθανασιάδου (Σάρα) και τον Βαγγέλη Ρόκο (Ναμπίλ) τα ίχνη μιας γυναίκας που αναζητά το  μαργαριταρένιο της κολιέ, ως εκεί όπου κάθε του πέρλα γίνεται βλέμμα και συναντά το δικό της καταλήγοντας πάντα στην ίδια πικρή διαπίστωση: «δεν μπορούμε πια να ζούμε έτσι…».
Είχε τρία χρόνια να πρωταγωνιστήσει σε κάποιο έργο. Όλο αυτό το διάστημα σκηνοθετούσε παραστάσεις στο Τρένο στο Ρούφ, όμως έψαχνε έναν ρόλο που να την κάνει να αισθανθεί ότι θέλει να τον επικοινωνεί στο κόσμο έναν ολόκληρο χειμώνα. Και το έργο αυτό ήρθε την κατάλληλη στιγμή για την μεγάλη κυρία του ελληνικού θεάτρου :«Έψαχνα κάτι να τους πω. Να τους δώσω δύναμη μέσα στις τόσο δύσκολες καταστάσεις που ζούμε και την αγωνία που νιώθουμε όλοι πια. Πίστεψα πραγματικά ότι η Ελένη θα μπορούσα να είμαι εγώ και ο οποιοσδήποτε από εμάς. Η Ελένη είμαστε εμείς.» Γι αυτό και η ίδια θέλησε να ακολουθήσει τα βήματα της ηρωίδας αλλά και της συγγραφέως στο ταξίδι που πραγματοποίησε αυτό το καλοκαίρι στην Βυρηττό. «Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Όσα είδε και άκουσε η συγγραφέας είχαν μείνει ίδια όπως δέκα χρόνια πριν. Όλα εκτός από την φράση που την σημάδεψε ακούγοντας τη σε κάποιο προσφυγικό καταυλισμό και αποτυπώνεται στην παράσταση ως αδιάψευστη μαρτυρία: «Κάντε κάτι για μας!»


Δέσποινα Ραμαντάνη
Metro, 20/11/2009

Μoses Pendleton

«Ψευδαίσθηση ή Πραγματικότητα;»


Στο μυαλό του χορογράφου των αισθήσεων  Moses Pendleton λίγες μέρες πριν οι αέρινες φιγούρες των Momix λυγίσουν τα όρια της φαντασίας μας σε ένα υπερβατικό Best of Momix Show!


Τον έχουν χαρακτηρίσει «παραβάτη του νόμου της βαρύτητας» και «αλχημιστή των ψευδαισθήσεων» ο ίδιος όμως θα περιέγραφε τον εαυτό του ως «το μυαλό που λυγίζει τα σώματα» των χορευτών- θαυματοποιών κάνοντας το βήμα μας λιγάκι πιο ελαφρύ μετά το τέλος κάθε παράστασης. Αυτή τη φορά ο σκηνοθέτης, χορογράφος, ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής των MOses- MIXture επιστρέφει από την 1-6 Δεκεμβρίου στην σκηνή του Παλλάς για να ένα αισθητικό ταξίδι στην τέχνη και την ιστορία της περίφημης ομάδας αθλητικού χορού μέσα από τις καλύτερες στιγμές των παραστάσεων που τους καθιέρωσαν στην συνείδηση του ελληνικού κοινού, όπως τα “Momix Classic”, “Orbit”, “Opus Cactus” & “Lunear Sea” αλλά και ένα μικρό απόσπασμα σε παγκόσμια  πρώτη από την νέα του δουλειά με τίτλο Botanica που θα παρουσιαστεί τον Οκτώβρη του 2010 στην Νέα Υόρκη και ακούει στο όνομα Aqua Flora!


«Το “Botanica” αποτελεί μια εξερεύνηση στον κόσμο των φυτών, των δέντρων, των πτηνών και στο βασίλειο της μυστικής ζωής των μελισσών. Πρόκειται για ένα ταξίδι στις τέσσερις εποχές του χρόνου υπό τους ήχους της μουσικής του Vivaldi, μέρος του οποίου είναι το σόλο Aqua Flora.»  Γεννημένος το 1967 στην επαρχία του Βόρειου Βερμόντ ο Pendleton εξομολογείται το πάθος του για την φύση που γέννησε και την ιδέα του Botanica ή του ελιξίριου της ζωής στην μάχη εναντίον της μελαγχολίας: «Όσο πιο σύντομα αντιληφθούμε ότι θα πρέπει να αποκαταστήσουμε την επαφή μας με το περιβάλλον που μας διατηρεί ζωντανούς, τόσο το καλύτερο. Με αυτή την έννοια το σόου έχει και μια  οικολογική διάσταση και αποτελεί μέρος μιας παγκόσμιας κίνησης για μεγαλύτερη περιβαλλοντική ευαισθησία».


Δέσποινα Ραμαντάνη
Metro, Παρασκευή 20/11/2009